Παρεμβαση του Σταυρου Τασσου, προεδρου της ΕΕΔΥΕ στο alt.gr

Τασσόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις στο πλευρό των φαντάρων και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα εκείνων που προέρχονται από φτωχά λαϊκά στρώματα.

Από τις θέσεις τους ως φαντάροι και μόνιμα στελέχη, με αποστολή τους τη διαφύλαξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας εξ αντικειμένου ταυτίζονται με τα ιδανικά τις αξίες και τους στόχους του φιλειρηνικού κινήματος στις μέρες μας, γιατί παλεύει τον ιμπεριαλισμό και τις κυρίαρχες τάξεις που οργανώνουν τις συγκρούσεις και τους πολέμους και οδηγούν τους λαούς στη φτώχεια, την καταστροφή και την προσφυγιά.

Οι στόχοι του φιλειρηνικού κινήματος είναι ιδιαίτερα δεμένοι με τους φαντάρους μας, στον κοινό μας αγώνα να κλείσουν όλες οι βάσεις και οι «Σούδες», να φύγει η χώρα μας από την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ.

Εκφράζουμε δε ιδιαίτερα την αλληλεγγύη μας μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας. Σηκώνουμε μαζί σας τη σημαία να μην πληρώσει ο λαός και η νεολαία τα δεινά που σχεδιάζουν για το λαό μας με την οικονομική κρίση.

Την οικονομική κρίση να μην πληρώσει ο λαός και η νεολαία. Γιατί η πανδημία του κορονοϊού αποκάλυψε με τον πιο εμφαντικό τρόπο τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, που υπήρχαν βέβαια και πριν την πανδημία, στο δημόσιο σύστημα υγείας των καπιταλιστικών χωρών, που ούτε θέλει ούτε μπορεί να προστατέψει την υγεία του λαού.

Οι ομαδικοί τάφοι στο νησί Hart, και τα φορτηγά με τους νεκρούς σε σήψη στη Νέα Υόρκη, τη μητρόπολη του καπιταλισμού, οι ξεχασμένοι νεκροί στα γηροκομεία, η επιλογή για το ποιος πρέπει να σωθεί, λόγω της τεράστιας έλλειψης μονάδων ΜΕΘ, οι ελλείψεις στα μέτρα και μέσα προστασίας, είναι μερικά παραδείγματα της βαρβαρότητας για ασθενείς, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, από την αντιμετώπιση της υγείας ως κόστος και εμπόρευμα, και όχι ως κοινωνικό αγαθό. Τις ελλείψεις αυτές μόνο ο ηρωισμός και η αυτοθυσία του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με τεράστιο κόστος για αυτούς, κάπως αναπλήρωναν.

Αποκάλυψε επίσης το πώς σχεδιάζει η αστική τάξη, αυτό το 1% που κατέχει το μισό πλούτο της γης, να αξιοποιήσει την πανδημία σε όφελός της, ενάντια στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα. Βρήκε την ευκαιρία να εφαρμόσει ρυθμίσεις που πάντα επεδίωκε, όπως η τηλεργασία και η εκ περιτροπής απασχόληση, με αποτέλεσμα την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και την ανεργία.

Σε παγκόσμιο επίπεδο η πανδημία του κορονοϊού, που μεταξύ των άλλων προκάλεσε και τη δραματική πτώση της τιμής του πετρελαίου, βύθισε ξανά στην ύφεση την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Έτσι και αλλιώς η ανάκαμψή της και πριν την πανδημία ήταν αναιμική και επισφαλής. Αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη κεφαλαίων, αλλά αντίθετα στην υπερπληθώρα κεφαλαίων, πολλαπλάσιων των περίπου 75 τρισεκατομμυρίων δολαρίων του παγκόσμιου ΑΕΠ. Τα κεφάλαια αυτά δεν επενδύονται γιατί οι κάτοχοί τους, δεν έχουν την επιθυμητή γι΄αυτούς κερδοφορία, παρά τη δραματική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης που έχει γίνει παγκοσμίως, με ή χωρίς μνημόνια. Παράλληλα και η απαιτούμενη ελεγχόμενη καταστροφή μέρους των πλεοναζόντων κεφαλαίων δεν γίνεται, επειδή ο κάθε κεφαλαιοκράτης θέλει να διαφυλάξει τα δικά του κεφάλαια και τη νύφη να την πληρώσει ο ανταγωνιστής κεφαλαιοκράτης.

Η οικονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία του κορονοϊού, εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ιμπεριαλιστών για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους, τις εργολαβίες ανοικοδόμησης μετά από ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, το γεωστρατηγικό πλεονέκτημα, τις νέες αγορές και το μοίρασμά τους. Μοναδικός στόχος η διαφύλαξη και η αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Υπηρετώντας αυτό τον πάγιο στόχο το ΝΑΤΟ κάνει τα σχέδια του, και δίνει έμφαση:

• Στον υβριδικό πόλεμο, που πέραν των συμβατικών επιχειρήσεων, περιλαμβάνει στοιχεία κυβερνοπολέμου, όπως εκφοβισμός, παραπληροφόρηση, προπαγάνδα, χρήση ηλεκτρονικών μέσων για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
• Στις ετοιμοπόλεμες στρατιωτικές δυνάμεις προς επέμβαση όπου γης με τα τέσσερα 30αρια, και στη δυνατότητα του πρώτου πυρηνικού πλήγματος.
• Στην περικύκλωση της Ρωσίας από Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρουμανία, Ουκρανία, Μαύρη Θάλασσα.
• Στην ενίσχυση της παρουσίας και παρέμβασής του σε Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, Μέση Ανατολή, Περσικό Κόλπο, Βαλκάνια, Ανατ. Μεσόγειο, Αιγαίο.
• Στη δραστηριοποίηση του σε Ασία και Ειρηνικό ενάντια στην Κίνα, σε συμμαχία με Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Νότια Κορέα, Ιαπωνία κ.ά.
• Στην ενεργειακή ασφάλεια, την πολιτική προστασία, τις μεταφορές, την αγροτική παραγωγή και τη διατροφική αλυσίδα, τις υπηρεσίες Υγείας, τις επικοινωνίες (δίκτυα 5ης γενιάς στον ανταγωνισμό με την Κίνα) κ.ά.

Η ΕΕ, λειτουργεί αφενός ως συμπληρωματικός πόλος του ΝΑΤΟ, και αφετέρου ως αυτόνομος πόλος, στην υπηρεσία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Έτσι στο πλαίσιο της «Στρατηγικής Αυτονομίας» και της «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας» (ΚΠΑΑ) δυναμώνει τη δυνατότητα αυτόνομης παρέμβασης, αυτή τη στιγμή με 16 ιμπεριαλιστικές αποστολές, και μέτρα καταστολής ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα.

Στο στόχαστρο της ΕΕ, με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Γαλλίας, έχουν μπει τα Δυτικά Βαλκάνια, η Ανατολική Μεσόγειος και η Λιβύη, με τη  στρατιωτική επιχείρηση «Ιrini», αλλά και όλη η υποσαχάρια Αφρική, με το πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.  Η Frontex μετατρέπεται σε μόνιμο στρατιωτικό σώμα με 10.000 άνδρες.

Όλα αυτά βέβαια γίνονται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με Ρωσία και Κίνα, που προωθούν τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων. Η μεν Ρωσία, με τη διεύρυνση της επιρροής της σε Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία, και Βαλκάνια, αντιμετωπίζεται κυρίως ως στρατιωτικός αντίπαλος, η δε Κίνα με τον «νέο δρόμο του μεταξιού», κυρίως ως οικονομικός αντίπαλος.

Στην περιοχή μας ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας βρίσκεται ανάμεσα στη σφύρα των παζαριών και τον άκμονα των οδυνηρών συμβιβασμών, με θύματα πάντα τους λαούς, που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους.

Σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τα αστικά κόμματα προσδοκούν ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα επιβραβεύσουν την πλήρη ευθυγράμμιση, της τωρινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, με τα επικίνδυνα ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο. Η υπογραφή, από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, της νέας διευρυμένης ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις, μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανική βάση, ορμητήριο πολέμων ενάντια στους λαούς της περιοχής, αλλά και σε πιθανό στόχο αντιποίνων. Τη συμφωνία αυτή, που προετοίμασε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και στηρίζουν τα άλλα αστικά κόμματα, αποδεικνύει τη στρατηγική σύμπλευση τους, και την ευθυγράμμισή τους με τους στόχους του ιμπεριαλισμού. Αποδεικνύει επίσης πόσο επικίνδυνη είναι για τον ελληνικό, αλλά και τους άλλους λαούς της περιοχής, γιατί ο ιμπεριαλισμός μόνο συμφορές έχει προκαλέσει και προκαλεί σ’ αυτούς, και δεν έχει καμιά σχέση με την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία των λαών, αφού υπηρετεί την απληστία μιας χούφτας παράσιτων.

Στην πραγματικότητα αυτό που ζητούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, και η ΕΕ από την Ελλάδα είναι, αφενός να συμβάλλει στη διασφάλιση της παραμονής της Τουρκίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, με τίμημα και κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, και αφετέρου να μη δημιουργεί προσκόμματα στην εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της περιοχής από τα ευρωατλαντικά ενεργειακά μονοπώλια.

Επειδή η πανδημία του κορονοϊού αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο τη γύμνια του καπιταλιστικού συστήματος υγείας, η αστική τάξη δρώντας πάντα προληπτικά χρησιμοποιεί την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση για να αποτρέψει την αμφισβήτησή της. Έτσι, ως εντολοδόχος της ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, επεσήμανε ότι ο οργανισμός πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες, ώστε «μια υγειονομική κρίση να μη μετατραπεί σε κρίση ασφάλειας». Κρίση ασφάλειας για ποιόν; Μα για την αστική τάξη. Να μην αμφισβητηθεί η κυριαρχία της, η δυνατότητα της να βγαίνει κερδισμένη από τις κρίσεις και σε θέματα υγείας, και να φορτώνει τα βάρη στους λαούς, και από κει και πέρα να μπορεί απερίσπαστη από «ενοχλήσεις» και για θέματα υγείας, στο πλαίσιο της «ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο», να αυξάνει τα πλούτη της συνολικά ως τάξη, ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, και ο κάθε κεφαλαιοκράτης να ανταγωνίζεται με τους άλλους κεφαλαιοκράτες για το ποιος θα έχει θα έχει το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα. Αν δε, δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά να στέλνουν τους λαούς να σκοτωθούν για αυτούς.

Ως παρόμοιος εντολοδόχος και προπαγανδιστής της αστικής τάξης λειτούργησε και ο υφυπουργός Υγείας Β. Κοντοζαμάνης, όταν με περίσσιο θράσος ισχυρίστηκε ότι το κρατικό σύστημα υγείας έχει αποτύχει.

Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη όσον αφορά το παρελθόν, αλλά και το παρόν. Ένα αιώνα πριν, μέσα σε λίγα χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, εξαλείφθηκαν όλες οι επιδημίες (τύφος, χολέρα, ελονοσία), που πριν την επανάσταση και κατά την περίοδο του εμφυλίου, θέριζαν με εκατομμύρια νεκρούς. Σε κάθε εργοστάσιο λειτουργούσε πολυκλινική, κέντρο διάγνωσης και σάουνα, που φρόντιζαν την υγεία των εργαζομένων της επιχείρησης, και των κατοίκων της γύρω περιοχής.

Σήμερα η σοσιαλιστική Κούβα, παρά την πλήρη οικονομική και εμπορική απομόνωσή της από τη δεκαετία του ‘90, κατάφερε να οικοδομήσει ένα ολοκληρωμένο Κρατικό Σύστημα Υγείας, με 9 γιατρούς ανά 1000 κατοίκους, με έμφαση στην πρόληψη και την ΠΦΥ, αλλά και την παραγωγή φαρμάκων, και βρίσκεται στη διεθνή πρωτοπορία στα θέματα υγείας. Παράλληλα δείχνει την αλληλεγγύη της και την ανθρωπιά της στέλνοντας  μπριγάδες ειδικευμένων σε επιδημίες υγειονομικών σε 14 χώρες, ανάμεσά τους και δύο ευρωπαϊκές, η Ιταλία και η Ανδόρα.

Παράλληλα έχουμε τα χειροκροτήματα, τους επαινετικούς λόγους, και την Κενσιανή επεκτατική οικονομική πολιτική, στην προσπάθεια δημιουργίας της ψευδαίσθησης ενός «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο».

Όμως «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο δεν υπάρχει, γιατί σ΄αυτό το οικονομικό και πολιτικό σύστημα τα πάντα, και επομένως η υγεία και το φάρμακο, είναι εμπορεύματα προς πώληση με σκοπό το κέρδος.

Πέρα από τα ωραία λόγια δεν γίνεται καμιά συζήτηση για την πρόσληψη τουλάχιστον 30.000 μόνιμων γιατρών και νοσηλευτών που εξακολουθούν να λείπουν από τα δημόσια νοσοκομεία. Για τους 4.000 συμβασιούχους υγειονομικούς που προσλήφθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης και θα απολυθούν τους επόμενους μήνες, μαζί με πολλούς άλλους. Για τις ελλείψεις σε κλινικές και μέσα. Για τις τεράστιες λίστες ραντεβού για χειρουργεία, εξετάσεις, θεραπείες. Για τα 3.500 δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ που χρειάζονταν η χώρα πριν την πανδημία. Όμως εν μέσω πανδημίας γίνεται πράξη η επιδότηση του ιδιωτικού τομέα Υγείας με 1600 αντί 800 ευρώ ανά κρεβάτι ΜΕΘ, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο ένας και μοναδικός στόχος του, το κέρδος.

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, που δημιουργεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, και η ιμπεριαλιστική ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο, αντίστοιχα, αντιμετωπίζονται με βάση τον καπιταλιστικό νόμο της προσφοράς και ζήτησης εργατικού δυναμικού. Αν συμπληρωθεί ο αριθμός όσων επιλέγονται με βάση αυτό το κριτήριο, οι υπόλοιποι αντιμετωπίζονται ως «εχθροί» και «εισβολείς», ως απειλή για την εσωτερική ασφάλεια και τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής».

Η έξαρση του προσφυγικού-μεταναστευτικού προβλήματος, και η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, πιστοποιεί την ένταση της εργαλειοποίησης του προβλήματος αυτού από την Τουρκία, αλλά και από την ΕΕ, για να αποκτήσει οφέλη η τουρκική αστική τάξη και οι αστικές τάξεις των χωρών μελών της ΕΕ. Η πολιτική αυτή ήταν γνωστή πριν από τη σημερινή έξαρση, και επισημαίνει την άμεση ανάγκη απεγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά και τη χώρα.

Όλα αυτά γιατί στον καπιταλισμό, και στο ανώτερο στάδιο του, τον ιμπεριαλισμό, δεν γίνεται σεβαστό το γεγονός ότι ο πλούτος παράγεται από τον εργαζόμενο άνθρωπο, και επομένως σ’ αυτόν πρέπει να επιστρέφει. Υπάρχει η αντίφαση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στον ατομικό χαρακτήρα της ιδιοποίησης της.

Η άρση της βασικής αυτής αντίθεσης, της αντίθεσης ανάμεσα στις ανάγκες του ανθρώπου και στη δυνατότητα ικανοποίησής τους, μπορεί να γίνει μόνο με την κατάργηση του καπιταλισμού, δηλαδή με την καταστροφή των παραγωγικών σχέσεων ενός συστήματος που είναι ιστορικά ξεπερασμένο, και κοινωνικά άδικο αφού δεν επιτρέπει στη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων να ζουν ανάλογα με την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Σίγουρα η δημιουργία μιας σοσιαλιστικής, και πολύ περισσότερο μιας κομμουνιστικής κοινωνίας δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα. Είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, για αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού, και πολύ περισσότερο του κομμουνισμού, απαιτεί ηρεμία, απερίσπαστη στοχοπροσήλωση, συνεχή εγρήγορση και ανατροφοδότηση για τη διόρθωση των λαθών, που μόνο η ειρήνη μπορεί να εξασφαλίσει. Σε συνθήκες πολέμου και γενικότερα πίεσης από τον εξωτερικό αντικειμενικό παράγοντα, τον καπιταλισμό – ιμπεριαλισμό, ή/και αδυναμίας του εσωτερικού υποκειμενικού παράγοντα γίνονται λάθη και αστοχίες, που αν δεν διαπιστωθούν και διορθωθούν έγκαιρα, το «χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά» του Λένιν, νομοτελειακά  οδηγούν στην μερική ή ολική αποτυχία της οικοδόμησης και της εδραίωσης του σοσιαλισμού.

Μέχρι να γίνει αυτό δεν κάνουμε τίποτα, και περιμένουμε παθητικά τη «μεγάλη μέρα» που θα πάρουν οι λαοί την εξουσία στα χέρια τους;

Φυσικά όχι. Αγωνιζόμαστε για τη λήψη άμεσων μέτρων σε όφελος των πολλών, αλλά παράλληλα επισημαίνουμε την ανάγκη να στοχεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο. Να συνειδητοποιήσει ο λαός, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, ότι ο πραγματικός εχθρός της ειρήνης, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των αναγκών των λαών, εντός και εκτός συνόρων κάθε χώρας, είναι οι αστικές τάξεις, και οι ιμπεριαλιστικοί υπερεθνικοί οργανισμοί το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Η πανδημία του κορονοϊού παρέχει τις δυνατότητες ώστε οι λαοί να συνειδητοποιήσουν τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού – ιμπεριαλισμού, και την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, που είναι προϋπόθεση και αποτέλεσμα της ειρήνης. Στο χέρι μας είναι να τις αξιοποιήσουμε.

Σταύρος Τάσσος,
Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη – ΕΕΔΥΕ