Τον τελευταίο αποχαιρετισμό, σε κλίμα συγκίνησης, είπαν συγγενείς, συναγωνιστές, συνάδελφοι και φίλοι στον πρέσβη επί τιμή Θέμο Στοφορόπουλο, από το Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας το μεσημέρι της Παρασκευής.

Ο Θ. Στοφορόπουλος, που «έφυγε» από τη ζωή την Τετάρτη 27 Μάη, διετέλεσε πρέσβης σε διάφορες χώρες, υπήρξε συγγραφέας πολλών βιβλίων, ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το κυπριακό ζήτημα.

Μέχρι το τέλος της ζωής του συμπορεύτηκε με το ΚΚΕ, ενώ για χρόνια υπήρξε ενεργό στέλεχος του αντιιμπεριαλιστικού – φιλειρηνικού κινήματος, διατελώντας μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ. Για τον Θ. Στοφορόπουλο μίλησαν στην κηδεία του ο διπλωμάτης Αλέξανδρος Βουδούρης, εκπρόσωποι από κυπριακές οργανώσεις, εκδότες, επιστήμονες κ.ά.

Στην τελετή παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Για τη ζωή και το έργο του Θ. Στοφορόπουλου μίλησε εκ μέρους της ΚΕ ο Δημήτρης Γόντικας, μεταφέροντας το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Κόμματος και τα συλλυπητήρια στην οικογένειά του:

«Συναγωνιστή Θέμο,

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σε αποχαιρετά με βαθιά θλίψη. Σε αποχαιρετάμε όλοι εμείς που συναντηθήκαμε μέσα στους αγώνες. Άλλοτε μέσω του γόνιμου προβληματισμού, των γνώσεων και της εμπειρίας σου και πάντα με την ενεργητική συμμετοχή και στήριξή σου στους αγώνες του ΚΚΕ, μα προπαντός μέσα από τη σταθερή και ανυποχώρητη στάση σου στο δίκαιο των λαών και την ακλόνητη πεποίθησή σου ότι το δίκιο τους θα θριαμβεύσει.

Ο αγαπητός μας Θέμος δεν αφομοιώθηκε και δεν υποτάχθηκε στην κανονικότητα της διπλωματικής του καριέρας. Δεν δίστασε να αντιταχθεί και να διαφωνήσει με άδικες και επιζήμιες επιλογές, όπως έγινε 1988. Διαφώνησε με τις αποφάσεις της τότε κυβέρνησης για το Κυπριακό και τη Συμφωνία του Νταβός και παραιτήθηκε από το διπλωματικό σώμα. Το κυριότερο, μπόρεσε με κριτικό πνεύμα να μελετήσει τις εμπειρίες του από τη συμμετοχή του στο διπλωματικό σώμα και τελικά να οδηγηθεί φυσιολογικά, όπως ο ίδιος έλεγε, στη μαρξιστική – λενινιστική αντίληψη για τον ιμπεριαλισμό και στη συμμετοχή του στο αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούσε τις επεξεργασίες και τις θέσεις του Κόμματος για τα φλέγοντα προβλήματα της περιοχής μας και ιδιαίτερα το Κυπριακό, ως τις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Στη δύσκολη περίοδο στις αρχές του 1990, μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση και τις επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις που δρομολογούνταν, δεν έπεσε στην παγίδα να πανηγυρίσει με τους ιμπεριαλιστές και τους κάθε λογής απολογητές του. Αντίθετα μέσα από την εμπειρία και τη διορατικότητα που τον διέκρινε, προσπάθησε να αναδείξει τις αιτίες που γεννούν τους ανταγωνισμούς, τους πολέμους, τη ρίζα που δεν είναι άλλη από το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Συναγωνιστή Θέμο, σε αποχαιρετάμε σήμερα, μα θα σε θυμόμαστε πάντα για τη σεμνότητα, την ανιδιοτέλεια, την υπομονή, την ψύχραιμη μάτια σου για τα πράγματα και τη σταθερή προσήλωσή σου στο πλευρό του ΚΚΕ.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά σου και σε όλους τους οικείους σου.

Καλό σου ταξίδι».

Μαζί περπατήσαμε τους δρόμους της ειρήνης

Εκ μέρους της ΕΕΔΥΕ, τον Θέμο Στοφορόπουλο αποχαιρέτησε ο πρόεδρός της Σταύρος Τάσσος, θυμίζοντας ότι «μαζί περπατήσαμε τους δρόμους της ειρήνης και τους δρόμους του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό».

«Ήταν σεμνός -είπε- και οι αναλύσεις του ήταν ακριβείς, έδειχναν την εμπειρία του και τη βαθιά γνώση των θεμάτων που διαπραγματευόταν. Όμως συγχρόνως εξέφραζαν την αγωνία του για τα δίκαια των λαών, όπως του παλαιστινιακού και του κυπριακού λαού, που θυσιάζονται στο βωμό των συμφερόντων μιας χούφτας άπληστων ανθρώπων.

Πίστευε στους λαούς, που αν συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους -και συνέτειναν σ’ αυτό οι παρεμβάσεις του- μπορούν να ανατρέψουν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και να οικοδομήσουν έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά, έναν κόσμο της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών».