«Μπροστά στους ανταγωνισμούς που μυρίζουν μπαρούτι… δυναμώνουμε τη λαϊκή πάλη ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους». Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε η εκδήλωση της Επιτροπής Ειρήνης Βόλου, το απόγευμα της Δευτέρας, με ομιλητή τον Νίκο Παπαναστάση, αντισυνταγματάρχη ε.α.,  μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ.

Μιλώντας για τον πόλεμο στην Ουκρανία, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «αυτός ξεπήδησε μέσα από έναν σφοδρό καπιταλιστικό ανταγωνισμό για το μοίρασμα του ορυκτού πλούτου, της Ενέργειας, των εδαφών, του εργατικού δυναμικού, των αγωγών και δικτύων μεταφοράς εμπορευμάτων, των γεωπολιτικών στηριγμάτων, των μεριδίων των αγορών. Κι αυτός ο ανταγωνισμός, που έφτασε στην κόψη του ξυραφιού, δεν μπορούσε πλέον να εκτονωθεί στα διπλωματικά τραπέζια. Τι απέμεινε; Τα ματωμένα πεδία των μαχών. Αυτή είναι λοιπόν η πολιτική που συνεχίζεται με άλλα, βίαια μέσα. Είναι η ληστρική πολιτική, από τη μια, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ και, από την άλλη, της καπιταλιστικής Ρωσίας, που λύνουν πλέον τις διαφορές τους ένοπλα, σε βάρος και του ουκρανικού και του ρωσικού λαού, αλλά με τις ήδη εξαπλούμενες συνέπειες σε βάρος και άλλων λαών. Και γι’ αυτόν τον λόγο είναι ένας πόλεμος άδικος κaι από τις δύο πλευρές, ανεξάρτητα από το ποιος είναι τυπικά ο πρώτος επιτιθέμενος, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος»

Βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο

Μιλώντας για την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο και στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς τόνισε μεταξύ άλλων ότι «όταν μιλάμε για εμπλοκή, δεν μιλάμε μόνο για την αποστολή στρατιωτικού υλικού, που ήδη στέλνει η κυβέρνηση με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Μιλάμε για τη στήριξη που παρείχαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις στις ΝΑΤΟικές αποφάσεις και τα σχέδια που αφορούν τη διεύρυνση και τη δράση αυτού του δολοφονικού οργανισμού. Μιλάμε για τη στήριξη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το 2016, της απόφασης του ΝΑΤΟ για το πρώτο πυρηνικό πλήγμα. Μιλάμε για τις νέες βάσεις που προϋπήρχαν όπως της Σούδας, αλλά κι αυτών που πρόσφατα δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, όπως της Αλεξανδρούπολης, της Λάρισας, του Στεφανοβίκειου, που αξιοποιούνται ως κόμβος προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων. Από αυτές τις βάσεις ανεφοδιάζονται τα αεροπλανοφόρα που σουλατσάρουν στις ελληνικές θάλασσες. Από τα ελληνικά εδάφη φεύγουν για την Ανατολική Ευρώπη τα κομβόι των αμερικανικών στρατευμάτων. Όταν μιλάμε για εμπλοκή, εννοούμε ότι σε περίπτωση κλιμάκωσης με την άμεση συμμετοχή του ΝΑΤΟ, η χώρα δεσμεύεται να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις, που ήδη ετοιμάζονται, πέρα απ’ αυτές που ήδη συμμετέχουν. Αναφερόμαστε στην έγκριση της επέκτασης του ΝΑΤΟ μέσω της ένταξης στη λυκοσυμμαχία των Σουηδίας – Φινλανδίας που στήριξε επί της ουσίας σύσσωμη η αντιπολίτευση στη Βουλή πλην ΚΚΕ. Και τότε θα δούμε πού θα καταλήξουν τα χρυσοπληρωμένα από τον λαό “Ραφάλ” και “Μπελαρά”, που μας έλεγαν πως ήταν δήθεν για την άμυνα της χώρας. Κι όλα αυτά βέβαια δεν συνιστούν μια “ολίγον εμπλοκή”, όπως κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απατηλά φόρεσε τη μάσκα του ειρηνοποιού.

Τα παραμύθια για τον ρόλο των ισχυρών «συμμάχων»

Σχολιάζοντας την όξυνση της αντιπαράθεσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «ειδικά τώρα, που το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ καίγονται για τη διατήρηση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, στρώνουν το έδαφος για τα σχέδια συνεκμετάλλευσης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Αυτό είναι το ουσιαστικό επίδικο στη διαμάχη ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης και είναι στενά συνυφασμένο με τους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Την τουρκική επιθετικότητα την θρέφει το “χάιδεμα” του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, για να την κρατήσουν στο στρατόπεδό τους, να μη λοξοδρομήσει προς τη Ρωσία. Όταν όμως μιλάμε για συνεκμετάλλευση, μιλάμε για ένα παζάρι χωρίς αρχές, ανάμεσα σε αμερικανικά και ευρωπαϊκά ενεργειακά μονοπώλια, το οποίο είναι σίγουρο ότι δεν θα οδηγήσει σε ειρήνη και ασφάλεια, αλλά θα δημιουργήσει και το έδαφος για νέα, μεγαλύτερη σύγκρουση. Όταν ένας λαός στηρίζει την επιλογή της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων να κλιμακώσει την εμπλοκή της χώρας του στον πόλεμο, στην πραγματικότητα στηρίζει την επιλογή της άρχουσας τάξης της χώρας του να γίνει κι αυτή θύτης άλλων λαών».

Ο λαός μας να πάρει τη θέση του στον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας

Κλείνοντας αναφέρθηκε στη στάση που πρέπει να κρατήσει ο λαός, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα. Κι αυτό είναι “Τι πρέπει να κάνει ο λαός μας στον πόλεμο;”. Η απάντηση είναι μία: Να πάρει τη θέση του στον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή κάθε χώρας. Αυτή η επιλογή τον βάζει στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και όχι η επιλογή να στρατευτεί στο πλευρό του ενός ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου απέναντι στο άλλο. Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι ο αγώνας σε κάθε χώρα ενάντια στον πόλεμο. Είναι η καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας, αλλά και η καταδίκη των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ που πυροδοτούν τον πόλεμο. Είναι η πάλη για να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη χώρα μας. Για να μη σταλεί κανένας στρατευμένος, αξιωματικός ή υπαξιωματικός εκτός συνόρων. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός συνόρων. Το καθήκον τους είναι να υπερασπίζονται τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας, τα κυριαρχικά δικαιώματά μας. Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι ο αγώνας για να μην πληρώσει ο λαός πόλεμο! Δεν είναι δικό του χρέος! Είναι ο αγώνας για να μην περάσει η προσπάθεια να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου από το μεγάλο κεφάλαιο, την εργοδοσία, την ώρα που μας σέρνουν στον πόλεμο. Γιατί την ίδια ώρα που το κεφάλαιο “τρίβει τα χέρια του”, επειδή αποκομίζει οφέλη από την εμπλοκή, η εργατική τάξη, ο λαός χάνουν πολλά. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κάθε φορά που μας έλεγαν “να πάμε όλοι μαζί”, η εργατική τάξη έπιανε πάτο για να ανέβουν στο ταβάνι τα κέρδη του κεφαλαίου. Το ίδιο κάνουν και τώρα. Τώρα, όμως, είναι η ώρα του λαού. Είναι η ώρα να υπερασπίσουμε τη ζωή μας, τα παιδιά μας, από τη μεγαλύτερη φτώχεια που φέρνουν ο πόλεμος και η εμπλοκή, η ακρίβεια και η φτωχοποίηση. Τώρα είναι η ώρα που δεν πρέπει να περάσει η θέληση του κεφαλαίου να εντείνει την εκμετάλλευση. Τώρα είναι η ώρα που ο καθένας και η καθεμιά πρέπει να πάρει τη θέση του δίπλα στο μέτωπο της εργατιάς. Τώρα είναι που πρέπει να οργανωθεί η πάλη για: Την προστασία του λαϊκού εισοδήματος. Μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας. Ουσιαστική ανακούφιση από τους υπέρογκους λογαριασμούς. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Απαλλαγή από χρέη. Αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει η οργάνωση, η συσπείρωση στα συνδικάτα, στα σωματεία, στους άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος, στις Επιτροπές Αγώνα στη γειτονιά, στις Απεργιακές Επιτροπές σε χώρους δουλειάς, για να δυναμώσει η φωνή των εργαζομένων. Κι αυτή η φωνή πρέπει να ακουστεί πιο δυνατά στην απεργία στις 9 του Νοέμβρη, παντού, σε όλη την Ελλάδα! Σε ανάλογες, δύσκολες, κρίσιμες στιγμές, που όλα έμοιαζαν χαμένα, που οι δυνάμεις ήταν ελάχιστες, μέσα σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, όπως είναι ο πόλεμος, ο λαός μας βρήκε τη δύναμη και έκανε δυνατό αυτό που πριν έμοιαζε αδύνατο. Τα έβαλε με θεούς και δαίμονες και μεγαλούργησε. Έγραψε χρυσές σελίδες ηρωισμού και δόξας, ανέδειξε το μέγεθος της εργατικής – λαϊκής δύναμης. Το ίδιο μπορεί να κάνει και τώρα. Να γράψει τη δική του Ιστορία, παίρνοντας τη θέση του δίπλα στις ταξικές δυνάμεις που βρίσκονται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, στον δρόμο της ελπίδας και της ανατροπής ενός πολεμοκάπηλου συστήματος».