Σωτήρης Ζαριανόπουλος: “Στην πολιτική ενίσχυσης του ΝΑΤΟ (και με τη συμφωνία των Πρεσπών) και της ΕΕ με τη διεύρυνσή της στα Δυτικά Βαλκάνια πρωταγωνιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σαν σημαιοφόρος των ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ στη περιοχή.”
Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ, αστικών κυβερνήσεων και την εμπλοκή της χώρας μας
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ στις 16-09-2018 στις Βρυξέλλες με κεντρικό ομιλητή τον ευρωβουλευτή του Κόμματος Σωτήρη Ζαριανόπουλο και θέμα «Καμία εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων. Έξω οι βάσεις και τα ορμητήριά τους από τη χώρα μας».
Ο Σ. Ζαριανόπουλος στην ομιλία του τόνισε ότι «μέσα στα πλαίσια όλο και πιο οξυμένων ανταγωνισμών οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής ισχύος, η γειτονιά της χώρας μας είναι στρατηγικής σημασίας. Παγκόσμιες δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία), αστικά κράτη και πολιτικοστρατιωτικές συμμαχίες όπως ΝΑΤΟ, ΕΕ που στρατιωτικοποιείται, αναβαθμίζουν την παρουσία τους και με στρατιωτικές δυνάμεις και βάσεις.
Τα σύννεφα του πυκνώνουν, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε ρόλο σημαιοφόρου των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς τους. Βάζει σε άμεσο κίνδυνο τον ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς. Η ανάγκη της λαϊκής κινητοποίησης ενάντια στα σχέδια αυτά προβάλλει επιτακτική».
Πρόσθεσε ότι: «Πρέπει να ξεκαθαρίσει στη συνείδηση των λαών η πραγματική αιτία και υπαίτιοι των ανταγωνισμών και των πολέμων. Να μπει στο στόχαστρο της πάλης του το σύστημα του καπιταλισμού – ιμπεριαλισμού, η ρίζα του, η ατομική ιδιοκτησία στον πλούτο και τα μέσα παραγωγής».
Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επίσης σημείωσε ότι: «Στην πολιτική ενίσχυσης του ΝΑΤΟ (και με τη συμφωνία των Πρεσπών) και της ΕΕ με τη διεύρυνσή της στα Δυτικά Βαλκάνια πρωταγωνιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σαν σημαιοφόρος των ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ στη περιοχή. Σπέρνει όλη την Ελλάδα με στρατιωτικές βάσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, αναβαθμίζει τις υπάρχουσες. Διαγωνίζεται με τα άλλα αστικά κόμματα ποιος θα δώσει περισσότερα διαπιστευτήρια, θα εξυπηρετήσει καλύτερα το εγχώριο κεφάλαιο με τη «γεωστρατηγική αναβάθμισή» του στα διεθνή παζάρια και όχι του λαού. Ξεπλένει τον ιμπεριαλισμό, επιδιώκει να ενσωματώσει το λαό στα συμφέροντα του κεφαλαίου με τα επιχειρήματα της «δίκαιης ανάπτυξης» και την «ασφάλεια» υπό την ομπρέλα του ιμπεριαλισμού. Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας».
Και έκλεισε τονίζοντας: «Επιβάλλεται η πλατιά ενημέρωση του λαού. ΝΑΤΟ και βάσεις σημαίνουν όχι ασφάλεια, αλλά μόνο κινδύνους για το λαό που πληρώνει την «ειρήνη» με φτώχεια και τον πόλεμό τους με αίμα. Να αποκαλυφθεί ο επικίνδυνος ρόλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και των άλλων αστικών κομμάτων που συμπίπτουν στρατηγικά.
Οι στόχοι αυτοί να εντάσσονται σταθερά στο πλαίσιο πάλης συνδικάτων, λαϊκών επιτροπών, των λαϊκών οργανώσεων, όχι πρόσθετοι στόχοι, αλλά δεμένοι με τα αιτήματα της καθημερινής πάλης, για τους μισθούς, συντάξεις κλπ. Να αποτελέσουν κριτήρια για τη στάση του καθενός στις επερχόμενες εκλογές, εθνικές, ευρωεκλογές, τοπικές. Να ενισχυθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ, το μοναδικό κόμμα που προειδοποιεί και παλεύει για την ειρήνη, την ασφάλεια, τις ανάγκες του λαού».
Στην εκδήλωση συμμετείχαν φορείς και σωματεία από διάφορες περιοχές της Ελλάδας που λαμβάνουν μέρος στο κίνημα, που παλεύει ενάντια στις ΝΑΤΟϊκές βάσεις και την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ και αστικών κυβερνήσεων.
Παρεμβάσεις έγιναν από τους: Πατεράκη Νίκο, πρόεδρο Επιτροπής Ειρήνης Ηρακλείου και μέλος του ΕΣ της ΕΕΔΥΕ, Φραγκιουδάκη Γιώργο, αντιπρόεδρο της Επιτροπής Ειρήνης Χανίων και μέλος του ΕΣ της ΕΕΔΥΕ, Γκιδίκα Ματούλα, πρόεδρο Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, Θάνο Γιώργο, μέλος Επιτροπής Ειρήνης Λάρισας και μέλος του ΕΣ της ΕΕΔΥΕ, Παπαγεωργίου Ξανθή, μέλος του Προεδρείου της ΟΓΕ, Συμεωνίδη Γρηγόρη, στέλεχος Επιτροπής Πάτρας – απόστρατος αντισμήναρχος, Καλλιστρατίδη Αποστόλη, μέλος Επιτροπής Ειρήνης Κιλκίς και Μοσχονά Γιώργο, πρόεδρο Επιτροπής Ειρήνης Ηλείας. Το κλείσιμο της εκδήλωσης έγινε από τον Σ. Ζαριανόπουλο (Δείτε εδώ βίντεο).
Η ομιλία του Σωτήρη Ζαριανόπουλου
Η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ πήρε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης – συζήτησης με θέμα την εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, με σύνθημα «Έξω οι βάσεις και τα ορμητήρια των ιμπεριαλιστών από τη χώρα», εδώ στις Βρυξέλλες, την έδρα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ΝΑΤΟ και ΕΕ, καθώς τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν πάνω από τη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε ρόλο σημαιοφόρου τους, βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς αυτούς, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τον ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς. Η ανάγκη της λαϊκής κινητοποίησης ενάντια στα σχέδια αυτά προβάλλει επιτακτική.
Στη σημερινή εκδήλωση προσκλήθηκαν εκπρόσωποι από φορείς από τις περιοχές της Ελλάδας, όπου έχουν εγκατασταθεί ή πρόκειται να εγκατασταθούν στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε διασύνδεση με ευρωενωσιακούς στρατιωτικούς σχηματισμούς. Πρόκειται για στρατηγικά προκεχωρημένα πολεμικά φυλάκια του ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Για να συζητήσουμε γύρω από τις εξελίξεις σχετικά με τις βάσεις και το ρόλο τους, την ανάγκη ενημέρωσης και κινητοποίησης του λαού, την πείρα από ανάλογες κινητοποιήσεις ενάντια στην παρουσία τους.
Σήμερα, όλες οι πολιτικές δυνάμεις, η κάθε μια με τον τρόπο της και από τη σκοπιά των συμφερόντων που εκπροσωπεί, ομολογούν αυτό για το οποίο το ΚΚΕ προειδοποιούσε εδώ και χρόνια:
Μέσα στα πλαίσια όλο και πιο οξυμένων ανταγωνισμών οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής ισχύος ανάμεσα σε μεγάλες δυνάμεις -αλλά και περιφερειακές- που διεξάγονται σε παγκόσμιο επίπεδο, η περιοχή της Μ. Ανατολής, της ΝΑ Μεσογείου, του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας και των Βαλκανίων αναβαθμίζεται ως στόχος στρατηγικής σημασίας από τις δυνάμεις αυτές.
Αντικείμενο των ανταγωνισμών αποτελούν ο έλεγχος των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της, ο έλεγχος των αγορών, ο έλεγχος των εμπορικών δρόμων. Πιο συγκεκριμένα αναφερόμαστε στις μεγάλες ενεργειακές πηγές (πετρέλαιο – φυσικό αέριο) στη Μ. Ανατολή και Βόρεια Αφρική, στα ανάλογα κοιτάσματα υπό έρευνα στη ΝΑ Μεσόγειο (Κύπρος, Αιγαίο, Ιόνιο κλπ.). Στους δρόμους – αγωγούς μεταφοράς τους, ιδιαίτερα προς την Ευρώπη που, ενώ είναι από τα κέντρα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, δεν διαθέτει δικούς της ενεργειακούς πόρους. Αναφερόμαστε στις αγορές, που κατά την εκτίμηση των επιτελείων του συστήματος έχουν ακόμα περιθώρια ανάπτυξης (ένα σημαντικό κομμάτι τους αφορά την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο περιοχών της Μ. Ανατολής) και τους εμπορικούς δρόμους, μέσα από τους οποίους επιδιώκεται να διακινηθούν τεράστιοι όγκοι και αξίες εμπορευμάτων προς την περιοχή της Ευρώπης.
Δηλαδή όλα εκείνα τα κρίσιμα οικονομικά αντικείμενα – τομείς που καθορίζουν σε πολύ σημαντικό βαθμό το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας, της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων και των εθνικών οικονομιών που τα στηρίζουν. Δηλαδή μια διαπάλη ασταμάτητη εντός καπιταλισμού, με διαρκή τον κίνδυνο πολέμου.
Η οικονομία, αποδεικνύεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι βρίσκεται στη βάση των ανταγωνισμών και όσων αυτοί συνεπάγονται, είτε σε «ειρηνική» είτε σε πολεμική περίοδο. Αποδεικνύεται ότι οι εντάσεις, αναταράξεις, διαμάχες και τελικά ο πόλεμος, αποτελούν την άλλη όψη, τη συνέχεια της ίδιας πολιτικής του καπιταλισμού, με άλλη μορφή, αυτή του πολέμου.
Η διαπίστωση αυτή, στηριγμένη και στην ιστορική πείρα, μπορεί να ξεκαθαρίσει την πραγματική αιτία και τους πραγματικούς υπαίτιους των ανταγωνισμών και των πολέμων. Να ξεκαθαρίσει στους λαούς το βασικό εχθρό που πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο της πάλης τους: Το ίδιο το σύστημα του καπιταλισμού – ιμπεριαλισμού, τη ρίζα του, την ατομική ιδιοκτησία στον πλούτο και τα μέσα παραγωγής. Να ξεκαθαρίσει ότι το σύστημα αυτό και οι πρωταγωνιστές του, τα μονοπώλια, δεν μπορούν να κερδοφορήσουν τόσο όσο υπολογίζουν, άρα για να επιβιώσουν σε βάρος των ανταγωνιστών τους, συμμετέχουν σ’ αυτούς τους ανταγωνισμούς που οδηγούν όχι μόνο στην περίοδο της καπιταλιστικής ειρήνης «με το πιστόλι στον κρόταφο», αλλά και στην περίοδο της προετοιμασίας και διεξαγωγής του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Το αντίθετο, το να ελπίζεις ότι ένα αστικό κράτος και μια μονοπωλιακή δομή δεν θα συμμετέχει σ’ αυτούς τους ανταγωνισμούς είναι σαν να ζητάς να μην κάνει καμιά προσπάθεια όχι απλά να αυξήσει τα κέρδη του, αλλά και να κυριαρχήσει. Η ίδια η ανάπτυξη και ύπαρξη του καπιταλισμού είναι αδιάρρηκτα δεμένη με τον πόλεμο.
Μια διαπίστωση που με τη σειρά της οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η πάλη κατά του πολέμου, της καταστροφής, της προσφυγιάς, που μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες εργατικές λαϊκές μάζες για να είναι αποτελεσματική, να πετυχαίνει το στόχο της, πρέπει ταυτόχρονα να καλλιεργεί, να βαθαίνει τον αντικαπιταλιστικό – αντιμονοπωλιακό χαρακτήρα της.
Στις σημερινές συνθήκες, στην περιοχή Μ. Ανατολής, Β. Αφρικής, ΝΑ Μεσογείου, Βαλκανίων, στους ανταγωνισμούς συμμετέχουν όλες οι σημερινές παγκόσμιες δυνάμεις, η καθεμιά για τα δικά της συμφέροντα και σχεδιασμούς: Οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση με διακριτή παρουσία των μεγάλων δυνάμεών της, όπως Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, όπως επίσης η Κίνα, η Ρωσία. Στους ανταγωνισμούς εμπλέκονται τοπικές περιφερειακές δυνάμεις που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τη γεωστρατηγική θέση τους, να ενισχυθούν, όπως η Τουρκία που επιδιώκει όχι μόνο την πρωτοκαθεδρία στην περιοχή, αλλά ονειρεύεται ακόμα και παγκόσμιο ρόλο, η Ελλάδα, το Ισραήλ με τον ειδικό ρόλο του σαν χωροφύλακας του ιμπεριαλισμού στη περιοχή, η Αίγυπτος, το Ιράν.
Πάντα βέβαια αναφερόμαστε στις κυρίαρχες αστικές τάξεις των κρατών αυτών, που για τα δικά τους συμφέροντα εμπλέκονται στους ανταγωνισμούς, συμμετέχουν σε συνασπισμούς και συμμαχίες.
Μια τέτοια κατάσταση οξυμένων ανταγωνισμών, με ανοιχτές όλες τις αρνητικές για τους λαούς προοπτικές για μετατροπή των «ειρηνικών» ανταγωνισμών σε πολεμικούς, οδηγεί όλες τις εμπλεκόμενες δυνάμεις στη στρατιωτική τους παρουσία και την ενίσχυσή της στις κρίσιμες περιοχές.
Αστικά κράτη και συμμαχίες καπιταλιστικών κρατών, πολιτικοστρατιωτικές όπως το ΝΑΤΟ και οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές όπως η ΕΕ, που όλο και στρατιωτικοποιούνται, εξασφαλίζουν τη στρατιωτική παρουσία τους στις περιοχές αυτές, την αυξάνουν και αναβαθμίζουν. Σε καιρό που κανένας δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια πότε μπορεί να ξεσπάσει ένας τοπικός, περιφερειακός ή ακόμα και πιο γενικευμένος πόλεμος, αλλά και αυτός φαίνεται όλο και πιο καθαρά στον ορίζοντα.
Αυτή τη στιγμή, στη περιοχή στην οποία αναφερόμαστε έχουν συγκεντρωθεί στρατιωτικές δυνάμεις διαφόρων κρατών. Δυνάμεις που εξαπολύουν συστηματικά επιθέσεις σε άλλα κράτη ακόμα και αν δεν έχουμε επίσημη κήρυξη πολέμου, όπως π.χ., η πολεμική διάλυση της Ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, ο πόλεμος στη Μ. Ανατολή, στο Ιράκ, στη Συρία με αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις από στρατιωτικές δυνάμεις κρατών που βρίσκονται «στην άλλη μεριά της υδρογείου», βλ. ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, ΕΕ κλπ.
Κεντρικό ρόλο στην ιμπεριαλιστική πολιτική και τις επιχειρήσεις αυτές παίζει η στρατιωτική παρουσία των δυνάμεων αυτών μακριά από τη χώρα καταγωγής τους, με τις στρατιωτικές βάσεις, τα προκεχωρημένα φυλάκια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε διάφορες περιοχές. Σε ρόλο αποτρεπτικό των αντίπαλων δυνάμεων, στρατιωτικού και πολιτικού ελέγχου της περιοχής, σαν βάση εξαπόλυσης επιθετικών ενεργειών σε άλλα κράτη. Είναι σημαντικό βέβαια να σημειωθεί ότι η παρουσία στρατιωτικών βάσεων σε μια χώρα συνοδεύεται από την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της αστικής τάξης της χώρας αυτής προς την αστική τάξη της δύναμης που κατέχει τη βάση, προσδοκώντας αναβαθμισμένα οφέλη για λογαριασμό της σε άλλα πεδία.
Η ιστορία της σημερινής μορφής των στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα είναι παλιά. Ξεκινά τυπικά με την εγκατάσταση των πρώτων αμερικάνικων βάσεων στις αρχές του ’50, εν μέσω Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση. Προϋπήρξε η ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ελλάδα από τη Βρετανία και ΗΠΑ τη δεκαετία ’40, ενάντια στο λαϊκό κίνημα και την ένοπλη πάλη του, με το ΔΣΕ, για να διασφαλιστεί η ένταξη του «κρίκου» Ελλάδα στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης στη νότια «γειτονιά» της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και δίπλα στις περιοχές των ενεργειακών κοιτασμάτων της Μ. Ανατολής και Β. Αφρικής.
Όλα αυτά τα χρόνια, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, νόμιμες ή παρανομίας, το λαϊκό κίνημα, με μπροστάρη το ΚΚΕ, πάλεψε για την κατάργηση των βάσεων. Και συνεχίζει.
Σήμερα μέσα στην όξυνση των ανταγωνισμών, η στρατιωτική παρουσία και στρατευμάτων και βάσεων αυξάνεται στη περιοχή μας με εντατικούς ρυθμούς.
Η επιδίωξη ελέγχου κρατών και η συγκρότηση βάσεων στο έδαφός τους αποτελεί το κίνητρο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, αναδιατάσσει δυνάμεις, αλλάζει σύνορα, δημιουργεί νέα κράτη, δημιουργεί προϋποθέσεις νέων πολέμων.
Για παράδειγμα, η ίδια η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η αλλαγή συνόρων και η δημιουργία νέων κρατών-προτεκτοράτων έχει σαν έναν από τους στόχους της την ενδυνάμωση της στρατιωτικής παρουσίας ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στα Βαλκάνια, σε αντιπαράθεση με την παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή αυτή. Η ύπαρξη της βρετανικής παρουσίας στην Κύπρο εξασφαλίζει την παρουσία της Βρετανίας και κατ’ επέκταση του ΝΑΤΟ σε περιοχή πολύ κοντά στη Μ. Ανατολή. Η βάση της Σούδας της Κρήτης εξασφαλίζει επίσης στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ σε επίσης πολύ κοντινή απόσταση από τη Μ. Ανατολή, σε ρόλο επιτήρησης, υποστήριξης και εξαπόλυσης επιθέσεων στην περιοχή.
Για την υποστήριξη της πολιτικής των βάσεων είναι χαρακτηριστικό να ειπωθεί ότι εν μέσω διαπραγματεύσεων της Βρετανίας με την ΕΕ για τον τρόπο εξόδου της από αυτή («Μπρέξιτ»), ενώ σ’ αυτές παρουσιάζονται πολύ μεγάλες δυσκολίες και ανταγωνισμοί, το πρώτο και μοναδικό ζήτημα που συμφωνήθηκε αμέσως και χωρίς αντιρρήσεις ήταν η συνέχιση παραμονής των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο.
Η Ελλάδα με τη συγκεκριμένη γεωπολιτική της θέση και σημασία για το ιμπεριαλιστικό σύστημα, υπό τις σημερινές συνθήκες, αναβαθμίζεται στο ενδιαφέρον για την ενίσχυση και επέκταση των στρατιωτικών βάσεων ΗΠΑ, ΝΑΤΟ με τη συμμετοχή της ΕΕ.
Και οι συνθήκες αυτές είναι:
Η επιδίωξη ελέγχου των Βαλκανίων σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία και στο βάθος με την Κίνα, που ενδιαφέρεται και δρα στην περιοχή σαν τμήμα του εμπορικού δρόμου του μεταξιού που επιδιώκει να ανοίξει προς την Ευρώπη. Είναι περιοχή γειτονική με τη Ρωσία, που η σημασία της αναβαθμίζεται μετά από τις αντιθέσεις μεταξύ Τουρκίας και ΝΑΤΟ – ΗΠΑ.
Η ίδια περιοχή και η χώρα μας είναι οδός μεταφοράς Ενέργειας (π.χ. αγωγός ΤΑΡ) και εμπορευμάτων προς την Ευρώπη και «επιβάλλεται» η ασφάλειά τους για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Καθόλου άσχετη με τις στοχεύσεις αυτές δεν είναι οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τη συμφωνία και των άλλων αστικών κομμάτων για μια Ελλάδα ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο με περιφερειακή σημασία. Εδώ, οι σχεδιασμοί των ιμπεριαλιστικών επιτελείων γίνονται ακόμα πιο ακριβείς όταν μιλάνε για μετατροπή της βόρειας Ελλάδας, με κέντρο τη Θεσσαλονίκη και το λιμάνι της, σε κέντρο πολιτικό, οικονομικό, διοικητικό και στρατιωτικό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με ευθύνη για τα Βαλκάνια. Και όλα αυτά στην Ελλάδα, χώρα «μεντεσέ» της αμερικανοΝΑΤΟϊκής και ευρωενωσιακής πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή, όπως την ονομάτισε ο Αμερικάνος πρέσβης.
Την ίδια ώρα το Αιγαίο αποτελεί κρίσιμη ναυτική δίοδο από τη Μαύρη Θάλασσα προς τη Μεσόγειο με επιδίωξη ελέγχου και περιορισμού των κινήσεων από αυτό του ρώσικου στόλου και εμπορίου.
Όπως και η Κρήτη αναβαθμίζει το ρόλο της στην πολεμική επεμβατική πολιτική του ιμπεριαλισμού για τη Μ. Ανατολή και Β. Αφρική.
Για το σκοπό αυτό τελευταία έχουμε επέκταση και αναβάθμιση των στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα.
Αναβάθμιση της κρίσιμης βάσης στη Σούδα.
Συζητήσεις για δημιουργία βάσης στην Κάρπαθο με προσφορά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Ενίσχυση της βάσης στον Άραξο με αυξημένο εκδηλωμένο ενδιαφέρον για τη μεταφορά πυρηνικών όπλων σ’ αυτή (πιθανά από την τουρκική βάση στο Ιντσιρλίκ, λόγω των προστριβών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με Τουρκία).
Αναβάθμιση της βάσης στην Ανδραβίδα.
Δημιουργία βάσης ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη σε κρίσιμη στρατιωτικά περιοχή των συνόρων με την Τουρκία, αλλά και για την «προστασία» ενός σημαντικού οικονομικού – γεωπολιτικού ενεργειακού εργαλείου, του σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη.
Συζητήσεις για ανάλογου ρόλου βάση στη Χρυσούπολη Καβάλας.
Αξιοποίηση σε ρόλο υποστήριξης των ναυτικών δυνάμεων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ των ναυπηγείων της Σύρου.
Στρατιωτική βάση για drones, τους «ιπτάμενους δολοφόνους» χωρίς πιλότο, στη Λάρισα.
Αναβάθμιση της μονάδας ταχείας επέμβασης στο Κιλκίς, καθώς και του ΝΑΤΟϊκού επιχειρησιακού επιτελείου στο Γ’ Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη.
Και όλα αυτά μαζί και σε συνδυασμό με τη συμμετοχή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ (ενέργειες ΝΑΤΟϊκής κατοχής με την αποστολή Ελλήνων στρατιωτικών, συμμετοχή σε επιχειρήσεις επιτήρησης, κοινές ασκήσεις που πολλαπλασιάζονται).
Καθώς και με τη συμμετοχή των Ελληνικών δυνάμεων στη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εν μέσω ανταγωνισμών αλλά σταθερά θέλει να αναβαθμίσει -εντός των πλαισίων του ΝΑΤΟ αλλά με μια διακριτή παρουσία- τη στρατιωτική της παρουσία όπου γης, με μια ΕΕ παγκοσμίως παρούσα, όπως ή ίδια διακηρύσσει. Μέσα από τη συμμετοχή σε ευρωενωσιακά στρατιωτικά επιτελεία, την ενισχυμένη στρατιωτική συνεργασία (PESCO) κλπ.
Αυτή η πολιτική είναι σταθερή πολιτική όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, όλων των αστικών κομμάτων. Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στις επιχειρήσεις τους, η πολιτική παραχώρησης βάσεων είναι κομμάτι της πολιτικής που δεν μπαίνει στη συζήτηση και την πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των αστικών κομμάτων. Αποτελεί δόγμα πέρα από κάθε αμφισβήτηση και συζήτηση.
Σ’ αυτή την πολιτική πρωταγωνιστεί, διακρίνεται και γίνεται αποδέκτης συγχαρητηρίων η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Έγινε σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ στην περιοχή, πρωταγωνιστεί για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια (και με τη συμφωνία των Πρεσπών για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και μετέπειτα στην ΕΕ), για την ευρωενωσιακή διεύρυνση στα Βαλκάνια με την ένταξη και άλλων χωρών (Αλβανία, Σερβία κλπ.). Ξεπλένει τον ιμπεριαλισμό, επιδιώκει να χειραγωγήσει και να ενσωματώσει το λαό στη μεριά των συμφερόντων του κεφαλαίου με τα επιχειρήματα της «δίκαιης ανάπτυξης» και την «ασφάλεια» υπό την ομπρέλα του ιμπεριαλισμού. Η τέλεια αντιστροφή της πραγματικότητας.
Ενισχύει σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό, τη συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ, καθώς και πρωτοστατεί στη δημιουργία περιφερειακών αξόνων και συμμαχιών με επίκεντρο και ενεργειακά ζητήματα με Αίγυπτο, Κύπρο και Ισραήλ, το κράτος που δολοφονεί τον παλαιστινιακό λαό, επιτίθεται στη Συρία, ανοίγει σταδιακά πόλεμο με τον τοπικό αντίπαλό του, το Ιράν.
Τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς επιβάλλουν τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, που θέλει να αναβαθμίσει τον οικονομικό της ρόλο, κέρδη και ανταγωνιστικότητα στην ευρύτερη περιοχή, να συμμετάσχει πιο ενεργά στα παζάρια και το πλιάτσικο κατά των λαών. Για μια ακόμα φορά για τα δικά της συμφέροντα, ο ελληνικός λαός μπαίνει σε άμεσους κινδύνους εμπλοκής ακόμα και πολέμου.
Αυτή η αστική πολιτική, εκπροσωπημένη από όλες τις αστικές κυβερνήσεις είναι η άλλη πλευρά της εσωτερικής πολιτικής, των μνημονίων, των χωρίς τέλος θυσιών του λαού, της έντασης της φτώχειας και της εκμετάλλευσής του. Η αστική πολιτική και τα μονοπώλια για να συμμετάσχουν με αξιώσεις στους διεθνείς ανταγωνισμούς και παζάρια, πρέπει να αποκτήσει σχετικά «γερά πόδια» στο εσωτερικό της χώρας. Να ξεπεράσει πάντα σε βάρος του λαού τα προβλήματα της καπιταλιστικής κρίσης, να δυναμώσει περνώντας σε περίοδο σχετικής αλλά και ασθενούς ανάκαμψης για να διεκδικήσει το διεθνή ρόλο της. Ο ρόλος των μνημονίων χωρίς τέλος ήταν και είναι κρίσιμος στην πολιτική αυτή.
Οι στρατιωτικές βάσεις, μέσα στο σύνολο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, βάζουν σε άμεσο κίνδυνο το λαό μας.
Αποτελούν αντικειμενικά στόχο από τις αντίπαλες δυνάμεις, βάζοντας σε άμεσο κίνδυνο το λαό.
Η ίδια η ύπαρξη και δράση τους οξύνει παραπέρα τους ανταγωνισμούς, ενώ με την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» επιδιώκουν να φέρουν σε σύγκρουση τους λαούς.
Τα πρόσφατα γεγονότα με τις απελάσεις διπλωματών, την καλλιέργεια «πρακτορολογίας», ιδιαίτερα στην κρίσιμη περιοχή της Αλεξανδρούπολης, δείχνουν ότι βάσεις, συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ανταγωνισμούς, καλλιεργούν κλίμα αντιθέσεων μακριά από τα συμφέροντα των λαών.
Η ύπαρξη και δράση ξένων στρατιωτικών βάσεων σε συνδυασμό με τα οπλικά συστήματα και την τεχνολογία τους, μπορεί να επιδράσει δραματικά στις συνθήκες άμυνας της χώρας, ακόμα και να μπλοκάρει στο αμυντικό της σύστημα (βλ. ρόλος ΝΑΤΟϊκών ραντάρ στην παρέμβαση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στην τουρκική επέμβαση στην Κύπρο το ’74).
Συνέχιση παραμονής και ασφάλεια των βάσεων σημαίνει γεωπολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, τη διευκόλυνση διεξαγωγής πολέμων. Οι βάσεις σε περιόδους ανόδου του εργατικού λαϊκού κινήματος και σημαντικών κινητοποιήσεων έχουν σημαντικό ρόλο να παίξουν στην καταστολή τους προς το συμφέρον του κεφαλαίου, στην κατεύθυνση στήριξης του συστήματος που τους διασφαλίζει την παρουσία τους στη χώρα.
Η πάλη του ΚΚΕ ενάντια στις βάσεις αναπτύσσεται από την πρώτη ίδρυσή τους. Πέρασε πολλές φάσεις, πάντα όμως με σταθερό χαρακτηριστικό την επιμονή και τη μαχητικότητα, την ενημέρωση του λαού για τον επικίνδυνο ρόλο τους. Είναι πάμπολλες οι κινητοποιήσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των Επιτροπών Ειρήνης, του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων ενάντια σ΄αυτές. Οι κινητοποιήσεις κατά του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, η παρεμπόδιση ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων, όχι μόνο τότε αλλά και σχετικά πρόσφατα με τη ΝΑΤΟϊκή φάλαγγα έξω από την Κοζάνη, οι κινητοποιήσεις στη Σούδα, στην Αλεξανδρούπολη, στον Άραξο, στην Ανδραβίδα, στη Λάρισα, τα ετήσια αγωνιστικά διήμερα της ΚΝΕ έξω από τέτοιες βάσεις, οι κινητοποιήσεις των δυνάμεων του ΚΚΕ έξω από τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, η πιο αποφασιστική ένταξη των στόχων της αντιιμπεριαλιστικής πάλης στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων και ο συνδυασμός τους με τα αιτήματα της καθημερινής πάλης για μισθούς, συντάξεις κλπ., το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ και ταξικών συνδικάτων από τα Βαλκάνια στη Θεσσαλονίκη τον προηγούμενο χρόνο, αποτελούν κάποιες από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης αυτής. Βέβαια μαζί με το συντονισμό της πάλης των κομμουνιστών σε διεθνές επίπεδο μέσα από τις διεθνείς συναντήσεις και την Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία με σκοπό την ανάδειξη της σημασίας τους συντονισμού της πάλης των κομμουνιστών και των λαών ενάντια στις βάσεις και τον ιμπεριαλισμό.
Έτσι και σήμερα, σε χρόνο επέκτασης των βάσεων στη χώρα, σε φάση όξυνσης των ανταγωνισμών, όπου οι βάσεις «ανεβάζουν» τη δραστηριότητά τους, γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνες για την ειρήνη και τα συμφέροντα του λαού μας, επιβάλλεται η ένταση της πάλης ενάντια σ’ αυτές. Η ενισχυμένη παρουσία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην Ελλάδα αποτελεί σε ένα βαθμό «απάντηση» στη διαμάχη με την Τουρκία, αλλά σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει «ομπρέλα προστασίας» του λαού μας. Η Τουρκία είναι πολύ κρίσιμος γεωπολιτικός παράγοντας για να αφεθεί στην τύχη της ή στα χέρια άλλης αντίπαλης δύναμης από τις ΗΠΑ. Παρά τις οξύνσεις των αντιθέσεων, τα υπόγεια παζάρια τους συνεχίζονται. Γι’ αυτό και «νίπτουν τας χείρας τους» μπροστά στις προκλήσεις της Τουρκίας, αξιοποιώντας και το καταστατικό του ΝΑΤΟ που δεν αναγνωρίζει σύνορα παρά μόνο επιχειρησιακούς χώρους ευθύνης.
Επιβάλλεται η ένταση της προσπάθειας ενημέρωσης τους λαού με αντίκρουση των επιχειρημάτων του ταξικού αντιπάλου και των κομμάτων του, ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και η παρουσία των βάσεών του και των Αμερικάνων αποτελούν προϋποθέσεις ασφάλειας της χώρας και του λαού ακόμα και οικονομικής ευημερίας. Αποκάλυψη ότι πρόκειται ακριβώς για το αντίθετο, προϋποθέσεις περαιτέρω εμπλοκής της χώρας σε επικίνδυνους σχεδιασμούς που καθόλου δεν αποκλείουν, αντίθετα πυκνώνουν τους κινδύνους άμεσης πολεμικής εμπλοκής του λαού μας. Να πληρώνει δηλαδή την «ειρήνη» τους με τη φτώχεια τους και τον πόλεμό τους, με το αίμα του. Να αποκαλυφθεί ο επικίνδυνος ρόλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που σε επανειλημμένες παρεμβάσεις του ΚΚΕ καλλιεργεί τον εφησυχασμό, αποκρύπτει τις εντεινόμενες διεργασίες εγκατάστασης νέων κι επέκτασης/αναβάθμισης των παλιών βάσεων, ενδεικτικές ήταν οι δηλώσεις Βίτσα για τα πυρηνικά και τον Άραξο.
Η ένταση μιας τέτοιας εκστρατείας ουσιαστικής ενημέρωσης μπορεί να αυξήσει τη μαζικότητα ανάλογων κινητοποιήσεων και πολύ περισσότερο μπορεί να βαθύνει το συνολικότερο τρόπο σκέψης των εργαζομένων, του λαού, σχετικά με τις γενικότερες εξελίξεις στη χώρα, να ριζοσπαστικοποιήσει συνειδήσεις.
Η πάλη κατά των βάσεων, των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και της εμπλοκής της χώρας πρέπει να αποτελεί σταθερό πλαίσιο πάλης των συνδικάτων, των σωματείων, των συσπειρώσεων, των λαϊκών επιτροπών στις γειτονιές, όλων των λαϊκών οργανώσεων. Να αναδεικνύεται δίπλα από τα αιτήματα της καθημερινής πάλης το αίτημα της απεμπλοκής της χώρας από τους σχεδιασμούς αυτούς, όχι σαν ένα ακόμα πρόσθετο αίτημα αλλά δεμένο απόλυτα με την καθημερινή ζωή του λαού. Για παράδειγμα οι ΝΑΤΟϊκές δαπάνες της χώρας (και όχι για τις αμυντικές ανάγκες της) είναι αποκαλυπτικό των «οικονομικών δυσκολιών» που δεν επιτρέπουν τις αυξήσεις, μαζί βέβαια με την ενίσχυση του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του. Σε όλες τις πλευρές της πολιτικής ανακαλύπτεις τον ίδιο εχθρό: Το κεφάλαιο, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις του, τις διεθνείς του συμμαχίες με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.
Έχουμε ουσιαστικά εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, για όλων των ειδών τις εκλογές: Εθνικές, ευρωεκλογές, τοπικές εκλογές. Τα ζητήματα του πολέμου και των κινδύνων του, της εμπλοκής της χώρας, της «θυματοποίησης» για μια ακόμα φορά του λαού, πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για το λαό και τη στάση του. Και γενικά αλλά και ιδιαίτερα στις περιοχές όπου υπάρχουν βάσεις πρέπει να οξυνθεί η πάλη και η αποκάλυψη. Να κληθούν τα άλλα κόμματα και τοπικοί υποψήφιοι να απολογηθούν για τη στάση υποστήριξης των βάσεων και της επικίνδυνης ιμπεριαλιστικής παρουσίας. Να απαντηθούν προσπάθειες όπως π.χ., του δημάρχου Αλεξανδρούπολης και άλλων δημάρχων, τοπικών εκλεγμένων για δικαιολόγηση της βάσης στην περιοχή, η σιωπή άλλων υποψηφίων σε άλλες περιοχές που φιλοξενούν βάσεις.
Τέλος, αποφασιστική ενίσχυση του αγώνα κατά των στρατιωτικών βάσεων και το κλείσιμό τους, απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και συμμαχίες για την ασφάλεια, απαραβίαστο συνόρων, ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών στη περιοχή, σημαίνει ενίσχυση του μοναδικού κόμματος που εδώ και 100 χρόνια, από την ίδρυσή του παλεύει για τους στόχους αυτούς. Για να ξεριζώσει όχι μόνο την ιμπεριαλιστική παρουσία αλλά και την αστική τάξη και το κεφάλαιο που ωφελούνται σε βάρος του λαού από την κατάσταση αυτή. Σημαίνει αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, που θα σημάνει με τη σειρά του λαϊκό πλήγμα ενάντια στους υπαίτιους της εκμετάλλευσης και των πολέμων.
Με τις σκέψεις αυτές και με τις ευχές για καλό αγώνα, να συνεχίσουμε με τις παρεμβάσεις των εκπροσώπων των φορέων από τις περιοχές των βάσεων, με αναφορά στην πείρα από τις κινητοποιήσεις και σκέψεις για την ενίσχυση του αγώνα.
Η παρέμβαση του Ν. Πατεράκη
Ο Ν. Πατεράκης αναφέρθηκε στη μακρόχρονη παρουσία του ΝΑΤΟ στη βάση της Σούδας που αποτελεί τη σημαντικότερη βάση μεταξύ των δομών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενώ είναι βασικό στήριγμα του 6ου στόλου των ΗΠΑ στην περιοχή. Ο ομιλητής τόνισε ακόμη ότι η βάση της Σούδας αναβαθμίζεται και επεκτείνεται δεδομένου ότι αναλαμβάνει και πολλές από τις δραστηριότητές της βάσης του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία.
Σημείωσε τις βασικές λειτουργίες της (λειτουργία πτήσεων, συντήρηση και υποστήριξη αεροσκαφών, αεροδρόμιο ως εναλλακτικός δρόμος για τα αεροσκάφη των αεροπλανοφόρων κλπ) της βάσης της Σούδας, αλλά και το ρόλο που έχει διαδραματίσει σε διάφορες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο παρελθόν.
Ανέφερε επίσης ότι η παρουσία της βάσης συνδέεται με μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή -όπως επιβεβαιώνουν και στελέχη της κυβέρνησης των ΗΠΑ – εξαιτίας διαρροών, ατυχημάτων ή από σκοπιμότητα από απόρριψη επικίνδυνων αποβλήτων.
Υπογράμμισε τέλος τους διαχρονικούς αγώνες του λαού ενάντια στη βάση της Σούδας και υπογράμμισε ότι καθήκον του είναι να τώρα να αγωνιστεί για μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας που κριτήριο δεν θα είναι το κέρδος αλλά οι ανάγκες του.
Η παρέμβαση του Γ. Φραγκιουδάκη
Στην ευρύτερη περιοχή της Σούδας λειτουργεί επίσης το Πεδίο Βολής Κρήτης (ΠΒΚ, NATO Missile Firing Installation, NAMFI).
«Το Πεδίο Βολής Κρήτης, εδώ και 50 χρόνια παρέχει στις μονάδες αεράμυνας τη δυνατότητα εκτέλεσης βολών διαφόρων τύπων οπλικών συστημάτων με επιτυχία και ασφάλεια. Αυτή η πορεία των 50 χρόνων μας έχει προσφέρει αρκετή εμπειρία, η οποία συμβάλλει στην ασφαλή εκτέλεση της αποστολής μας. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια, όλες οι δραστηριότητες – ασκήσεις που έλαβαν χώρα στο ΠΒΚ, πραγματοποιήθηκαν με απόλυτη ασφάλεια». Αυτά είναι γραμμένα στη σελίδα του Πεδίο Βολής στο ίντερνετ.
Ένας από τους λόγους που το ΠΒΚ επιλέχθηκε από την ερευνητική ομάδα του ΝΑΤΟ να ιδρυθεί στην περιοχή του Ακρωτηρίου το 1964, ήταν η ιδανική τοποθεσία. Η μικρή απόσταση που έχει από το στρατιωτικό και πολιτικό αεροδρόμιο καθώς και το στρατιωτικό λιμάνι, προσφέρει πλήρη αεροναυτική υποστήριξη και υπηρεσίες διοικητικής μέριμνας. Επίσης απέχει μόλις 10 Χλμ από την πόλη των Χανίων, μια δημοφιλή, σύγχρονη και πλούσια πόλη.
Σημαντικό ρόλο επίσης παίζει η γειτνίαση και με άλλες στρατιωτικές Μονάδες. Η 115 Πτέρυγα Μάχης, το Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) και η 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών (1η ΜΑΛ), παρέχουν εξαιρετικές δυνατότητες για πολυδιάστατες ασκήσεις και εκπαίδευση.
Η στρατηγική θέση της Κρήτης στην ευαίσθητη περιοχή της Μεσογείου, καθιστά το ΠΒΚ τον πιο προτιμώμενο χώρο για βολές και ασκήσεις για στρατεύματα που συμμετέχουν σε Νατοϊκές Επιχειρήσεις, καθώς επίσης και για υποδοχή στρατευμάτων που επιστρέφουν από εμπόλεμες ζώνες. Το ΠΒΚ είναι ένα από τα λίγα πεδία βολής παγκοσμίως που μπορούν να φιλοξενήσουν σχεδόν όλους τους τύπους βολών εδάφους, επιφανείας και αέρος.
Επιπρόσθετα, το ΠΒΚ είναι το μόνο πεδίο βολής παγκοσμίως που λειτουργεί κάτω από την ομπρέλα του SHAPE, αναφορικά με την τακτική αξιολόγηση βολών.
Τέλος, σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες και τις ιδανικές καιρικές συνθήκες σχεδόν όλο το χρόνο, διασφαλίζει την εκτέλεση της αποστολής και την επιτυχία.
Το μοναδικό πεδίο βολής στην Ευρώπη που λειτουργεί υπό την σκέπη του Ανώτατου Στρατηγείου Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ευρώπη – SHAPE (Supreme Headquarters Allied Powers Europe). Από το 1996, ακολουθώντας τις οδηγίες και κατευθύνσεις του SHAPE ξεκίνησε η εκτέλεση τακτικών βολών στο ΠΒΚ, οι οποίες αποτελούν μια ρεαλιστική και απαιτητική μορφή εκπαίδευσης κατά την οποία μια μονάδα θα πρέπει να αναπτυχθεί, να διεξάγει επιχειρήσεις σύμφωνα με την αποστολή της, να εκτελέσει πραγματικές βολές και να αναδιπλωθεί εντός ενός τακτικού σεναρίου και σύμφωνα με τα κριτήρια αξιολόγησης του SHAPE.
Είναι ένα πολυεθνικό κέντρο εκπαίδευσης σε βολές με πυραύλους, κατόπιν υπογραφής της «Πολυμερούς Συμφωνίας» από οκτώ χώρες (Βέλγιο, Γαλλία, Δ. Γερμανία, Δανία, Ελλάδα, Νορβηγία, Ολλανδία, ΗΠΑ).
Σήμερα, τρεις από αυτές (Ελλάδα, Γερμανία και Ολλανδία) χρησιμοποιούν το Πεδίο σε μόνιμη βάση, ενώ και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ το χρησιμοποιούν όποτε το κρίνουν αναγκαίο. Αλλωστε, πληροφορίες από το ΓΕΕΘΑ αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να εντείνουν τη χρήση του Πεδίου από μέρους τους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι το επισκέπτονται τακτικότατα υψηλόβαθμα στελέχη των ΗΠΑ
Το ΠΒΚ θεωρείται ένα από τα πλέον σημαντικά εκπαιδευτικά κέντρα του ΝΑΤΟ, το οποίο στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’60, ανέθεσε στην ειδική Συμβουλευτική Ομάδα Αεροναυτικής Ερευνας και Ανάπτυξης (AGARD) τη μελέτη, για την ανεύρεση και οργάνωση ενός πεδίου βολής κατευθυνόμενων βλημάτων στην Ευρώπη. Όπως λέγεται, μετά από εκτεταμένη έρευνα και ανάλυση όλων των περιοχών που είχαν προταθεί, επιλέχθηκε τελικά ως καλύτερη τοποθεσία η περιοχή του Ακρωτηρίου στον κόλπο της Σούδας.
Στη Σούδα και σε στενή διασύνδεση με την Αμερικανονατοική βάση λειτουργεί και το Νατοϊκό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ).
Ιδρύθηκε το 2010. Ενώ η απόφαση για την ίδρυση του ΚΕΝΑΠ λήφθηκε στη Σύνοδο των Υπουργών Αμύνης των κρατών – μελών της Συμμαχίας, την 12η Ιουνίου 2003. Σε αυτό το πλαίσιο το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) δημιούργησε το Γραφείο Συντονισμού Ιδρύσεως του ΚΕΝΑΠ, το Νοέμβριο του 2005, με σκοπό την ίδρυση του Κέντρου και την απόκτηση από τον SACT (Supreme Allied Commander Transformation, Ανώτατο Συμμαχικό διοικητή μετεξέλιξης), της Τελικής Επιχειρησιακής του Ικανότητος μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007. Το βασικό μνημόνιο συνεργασίας, που καθορίζει τις λειτουργικές σχέσεις του Κέντρου με τους δύο Στρατηγικούς Διοικητές της Συμμαχίας (SACT – SACEUR Ανώτατος συμμαχικός διοικητής Ευρώπης), υπογράφτηκε την 15η Νοεμβρίου 2005.
Από την ιδρυτική του διακήρυξη, διαβάζουμε:
«Μετά τη δραματική αύξηση των τρομοκρατικών ενεργειών, νέες μορφές απειλών αναδύθηκαν ενώ οι παλαιότερες αναθεωρήθηκαν. Η πλειονότητα των νέων απειλών είναι διασυνοριακές (διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής διακίνηση ναρκωτικών, λαθρομετανάστευση, λαθρεμπόριο, τρομοκρατία, απαγωγές, παράνομη εμπορία όπλων, κλπ) και για το λόγο αυτό απαιτείται η λήψη συλλογικών προσπαθειών από τα κράτη – μέλη. Το ΝΑΤΟ, ανταποκρινόμενο σε αυτή την εξέλιξη, και επιχειρώντας να καλύψει τις καινούργιες απαιτήσεις, ανέπτυξε νέες εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύχθηκαν και για το θαλάσσιο περιβάλλον τα θέματα ασφαλείας, τα οποία υλοποιούνται μέσω Επιχειρήσεων Ναυτικής Ασφαλείας “Maritime Security Operations” (ΜΙΟ). Οι ΜΙΟ περιλαμβάνουν μέτρα θαλάσσιας ισχύος που εφαρμόζονται για την αναχαίτιση συγκεκριμένων ειδών φορτίων κατά την είσοδό ή την έξοδό τους από μια προκαθορισμένη θαλάσσια περιοχή. Συνήθως περιορίζονται στην αναχαίτιση και, εάν είναι απαραίτητο, στην εκτέλεση νηοψίας επί πλοίων, με σκοπό την πιστοποίηση, επαναδρομολόγηση ή κατάσχεση των φορτίων τους, στο πλαίσιο της υποστήριξης εφαρμογής οικονομικών ή στρατιωτικών κυρώσεων. Το εκπαιδευτικό “κενό” που δημιουργήθηκε από τη νέα αυτή πραγματικότητα, έρχεται να καλύψει η ίδρυση του ΚΕΝΑΠ/NMIOTC.»
Η αποστολή του ΚΕΝΑΠ είναι να διεξάγει συνδυασμένη εκπαίδευση σε μονάδες του ΝΑΤΟ, με σκοπό την επαύξηση της ικανότητας τους στην εκτέλεση αποστολών επιτηρήσεως επιφανείας, αέρος και υποθαλάσσιες, καθώς και στην εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων, προς υποστήριξη αντίστοιχων Ναυτικής Αποτροπής.
Δηλαδή παίζει κομβικό ρόλο για τα συμφέροντα της λυκοσυμμαχίας, καθώς εκπαιδεύει (σε αλλεπάλληλα, υψηλών απαιτήσεων και εξειδικευμένα «σχολεία») στελέχη για έλεγχο θαλασσών με νηοψίες επιφάνειας, υποβρύχιες έρευνες και εναέριες επιτηρήσεις, στο όνομα της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας», της «πειρατείας» και άλλων «ασύμμετρων απειλών».
Το ΚΕΝΑΠ:
• Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται εκτός της Δομής Διοικήσεως του ΝΑΤΟ, εν τούτοις συνδέεται/υπάγεται και πιστοποιείται στον SACT με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως όλα τα λοιπά εκπαιδευτικά ιδρύματα /ευκολίες τα οποία έχουν εκχωρηθεί στο NATO.
• Είναι αναγνωρισμένο κέντρο εκπαιδεύσεως του ΝΑΤΟ.
• Είναι πολυεθνικό και διακλαδικό, αφού μεταξύ των επιτελών και εκπαιδευτών του, έχει προσωπικό από τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ), του Λιμενικού Σώματος (ΛΣ) και της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛΑΣ). Διοικείται από Έλληνα Αξιωματικό του ΠΝ, βαθμού Αρχιπλοιάρχου.
• Χρηματοδοτείται από την Ελλάδα.
• Έχει έδρα τη Σούδα.
• Είναι ανοικτό για τη στελέχωσή του από όλα τα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, σε ποσοστό περίπου 40% επί των συνολικώς προβλεπομένων 115 διαθεσίμων θέσεων.
• Υποστηρίζει όχι μόνον τους στόχους μετεξελίξεως του SACT, αλλά και τις απαιτήσεις εκπαιδεύσεως των τρεχουσών επιχειρήσεων του SACEUR (Supreme Allied Commander Europe), στο πλαίσιο των MIO.
• Παρέχει πιστοποίηση των Ομάδων Διοικήσεως, των Αγημάτων Νηοψίας και των Αγημάτων Λείας των πολεμικών πλοίων, αναφορικά με τη δυνατότητα να εκτελούν ασφαλώς και επιτυχώς ΜΙΟ.
• Κεφαλαιοποιεί την εμπειρία και γνώση που αποκτήθηκε από την επιτυχή εκτέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και διατηρεί εκπαιδευτές όχι μόνο από τις ΕΔ, αλλά και από το ΛΣ και την ΕΛΑΣ.
• Εκπαιδεύει όχι μόνο πλοία των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ, αλλά και πλοία των κρατών – μελών της Συνεργασίας για την Ειρήνη (Partnership for Peace – PfP), του Μεσογειακού Διαλόγου (Mediterranean Dialogue – MD) καθώς και της Πρωτοβουλίας Συνεργασίας Κωνσταντινουπόλεως (Istanbul Cooperation Initiative – ICI).
Σε αυτό έχουν ήδη εκπαιδευτεί εκατοντάδες στελέχη Ενόπλων Δυνάμεων από διάφορες χώρες.
Διόλου τυχαία, το ΚΕΝΑΠ ήταν το πρώτο ΝΑΤΟικό κέντρο που έλαβε την υψηλότερη μορφή πιστοποίησης της λυκοσυμμαχίας. Το επισκέφτηκε ο ίδιος ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, ενώ ανώτατοι ΝΑΤΟικοί διοικητές το έχουν χαρακτηρίσει «το διαμάντι του ΝΑΤΟ»…
Η τοποθεσία που επελέγη να φιλοξενήσει το ΚΕΝΑΠ είναι ο Ναύσταθμος Σούδας. Ο όρμος της Σούδας έχει διαχρονικά αποδείξει τη στρατηγική του αξία, ενώ εξυπηρετεί, από πάσης απόψεως, πολλά συμμαχικά πλοία σε τρέχουσες επιχειρήσεις. Επιπλέον επισημαίνεται ότι, η πληθώρα των παρεχομένων ευκολιών από τον Ναύσταθμο της Σούδας, καθιστούν τη χρήση του αναπόφευκτη και αδιαφιλονίκητη.
Συμπεράσματα:
• Το παγκόσμιο περιβάλλον ασφάλειας έχει οδηγήσει τη Συμμαχία στην ανάπτυξη νέων δυνατοτήτων, και συνεπακόλουθα, στον προσδιορισμό νέων εκπαιδευτικών απαιτήσεων. Το ΝΑΤΟ και η Ελλάδα αναγνωρίζοντας αυτή τη νέα πραγματικότητα οδηγήθηκαν στην ανάληψη από μέρους της χώρας μας των ευθυνών του φιλοξενούντος κράτους, για την ίδρυση του ΚΕΝΑΠ.
• Η εγγύτητα του όρμου της Σούδας σε παγκοσμίου σημασίας γραμμών θαλασσίων επικοινωνιών, σημαίνει ότι η χρήση του από τα Συμμαχικά ναυτικά είναι αναπόφευκτη. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η παρουσία πολεμικών πλοίων στο όρμο Σούδας είναι συνεχής.
• Το ΚΕΝΑΠ ελέγχεται / κατευθύνεται από το SACT, ο οποίος και πιστοποιεί όλα τα εκπαιδευτικά “προϊόντα” του.
• Το ΚΕΝΑΠ είναι ο αρμόδιος φορέας ο οποίος πιστοποιεί ότι οι εμπλεκόμενες ομάδες ΜΙΟ των πολεμικών πλοίων της Συμμαχίας, είναι εκπαιδευμένες και συμβατές με τα ΝΑΤΟϊκά πρότυπα με αποτέλεσμα να δύνανται να διεξάγουν, ΜΙΟ.
• Η Ελλάδα κεφαλαιοποιεί την εμπειρία που αποκτήθηκε από την επιτυχή εκτέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
• Το ΚΕΝΑΠ ως μέρος του “δικτύου μετεξελίξεως” της Συμμαχίας, έχει τη δυναμική όχι μόνον της εκπαιδεύσεως των πλοίων σε ΜΙΟ, αλλά και της παροχής στο SACT προτάσεων, για αλλαγή δογμάτων, τακτικών, μεθόδων, διαδικασιών και υλικού στο συνεχώς αυξανόμενο πλαίσιο των επιχειρήσεων Ναυτικής Ασφαλείας.
• Η παρεχόμενη από το Κέντρο εκπαίδευση πρέπει να θεωρείται ως “απαραίτητη” και όχι ως “επιθυμητή”.
Η παρέμβαση της Μ. Γκιδίκα
Η χώρα μας αναβαθμίζεται σε ενεργειακό κόμβο, πολύ περισσότερο δε στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης που είναι η περιοχή από την οποία ξεκινά ο αγωγός ΤΑP. Ο Νότιος αγωγός αερίου είναι τμήμα ασφαλώς του γενικότερου σχεδιασμού και συνδέεται με τον ΤΑΝΑP, αυτή λοιπόν η ενεργειακή αναβάθμιση συνοδεύεται από μια μεγαλύτερη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας μας μιας και θέλουν να πουλήσουν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και να εγκαταστήσουν εκεί όπως λένε κι αυτοί, στρατιωτική βάση ελικοπτέρων. Τελευταία ακούσαμε ότι ίσως και να μη γίνει, εμείς δεν τα πιστεύουμε αυτά.
Ουσιαστικά θέλουν να κάνουν ένα οικονομικό στρατιωτικό ορμητήριο Αμερικανικών συμφερόντων στα Βαλκάνια. Από την πρώτη στιγμή οι Επιτροπές Ειρήνης της Αλεξανδρούπολης της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ενημερώσαμε τον κόσμο προσπαθήσαμε να τον ξεσηκώσουμε, να καταλάβει τι γίνεται ουσιαστικά, ότι αυτή η γεωστρατηγική αναβάθμιση είναι περισσότερο επιλογή του κεφαλαίου, του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των εταιριών ασφαλώς που συγκρούονται με αυτά τα συμφέροντα. Μάλλον είναι αρκετοί οι λόγοι που το σκέφτονται, γεωπολιτικά συμφέρει είναι εκείνη η περιοχή που είναι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και είναι φιλέτο. Υπάρχουν σχέδια μεταφοράς ενέργειας και των εμπορευμάτων σε εκείνη την περιοχή που εκπονούνται βέβαια και από άλλες διαφορετικές δυνάμεις όπως είναι η ΕΕ, η Ρωσία και η Κίνα. Διαμορφώνεται σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο, με τον ΤΑP, τον IGB και τον πλωτό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου και την κατασκευή μεγάλου σιδηροδρομικού κέντρου και την κατασκευή της Εγνατίας. Εκφράστηκε και επίσημα ότι τους ενδιαφέρει και θέλουν στην Αλεξανδρούπολη να εγκαταστήσουν βάση ελικοπτέρων.
Επίσης κάτι που δεν ξέρει και πολύς κόσμος στην περιοχή μας με τον TAP. Θεωρήθηκε ότι είναι ανάπτυξη και ότι έτσι πάρα πολλοί άνθρωποι θα βρουν δουλειά. Πλέον σταμάτησε η πενθήμερη, 8ωρη εργασία και έχει γίνει καθεστώς η 7ημερη εργασία και τις Κυριακές δηλαδή με 10ωρα και 12ωρα, με 3 € την ώρα στους ανειδίκευτους εργάτες και 5€ την ώρα 10ωρη δουλειά χωρίς ξεκούραση.
Η περιοχή βρίσκεται πολύ κοντά στην περιοχή της Μαύρης θάλασσας που το ΝΑΤΟ θέλει να ενισχύσει τη δύναμη πυρός απέναντι στη Ρωσία, η οποία φυσικά έχει ανταγωνιστικά σχέδια με την κατασκευή υποθαλάσσιου Ρωσοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Τουρκία. Όλα αυτά εμείς λέμε στον κόσμο ότι λειτουργούν σαν μαγνήτης επικίνδυνων εξελίξεων και για το δικό μας λαό αλλά και για τους γειτονικούς λαούς. Μιας και η μοιρασιά αυτής της λείας συμβαδίζει και με το μακέλεμα των λαών. Την επαναχάραξη των συνόρων που καθιστούν και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις αναπόφευκτες. Έχουμε τα παραδείγματα της Συρίας, της Ουκρανίας, της Λιβύης, της Γιουγκοσλαβίας και η Αμερικανονατοϊκή αυτή βάση είναι μέρος αυτών των σχεδίων και δεν αποκλείεται να γίνει και ορμητήριο στην περιοχή εκεί της Ανατολικής Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και των Βαλκανίων. Μάλιστα ακούμε και πολύ συχνά από τον Αμερικανό Πρέσβη, συχνός επισκέπτης πια στην Αλεξανδρούπολη, που μίλησε και για ατυχήματα …
Θα θελα να αναφερθώ στα οφέλη και ανταλλάγματα που λένε κάποιοι για τη βάση και όλες αυτές τις επενδύσεις που λένε ότι θα γίνουν στην περιοχή. Λέμε στον λαό εκεί στην περιοχής μας ότι δεν θα μείνει τίποτα εκεί, για παράδειγμα το σχιστολιθικό αέριο θα περνάει από την πλατφόρμα και θα φεύγει στη Βουλγαρία, θα περνάει από το σπίτι μας και έχουμε ενεργειακή φτώχια, ο κόσμος δεν ανάβει πετρέλαιο, στα σχολεία μας σβήνει πολύ νωρίς το καλοριφέρ. Γιατί; Γιατί κάνουν οικονομία. Γιατί όταν δαπανούμε τόσο μεγάλο ποσοστό από το ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες είναι φυσικό να μετακυλήσει στις πλάτες του λαού το κόστος.
Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στο δήμαρχο της Αλεξανδρούπολης που είναι πρωτεργάτης στο «Περάστε, κόσμε, επενδύστε». Εμφανίζεται από τη μια μεριά λαϊκός αγωνιστής και θέλει να αποτρέψει την εξόρυξη του χρυσού γιατί υπάρχουν κοιτάσματα χρυσού στην περιοχή και από την άλλη θέλει να αφήσει ακόμα και τα πυρηνικά του Ιντσιρλίκ να έρθουν στην πόλη. Ξεπερνά και την πιο άγρια φαντασία. Πρόσφατα συναντήθηκαν οι «εταίροι», ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, ο δήμαρχος Σαμοθράκης, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο. Προχώρησαν στο να συσταθεί μια ενεργειακή κοινότητα στην περιοχή. Λειτουργούν σαν κράχτες και ανοίγουν το δρόμο, μιας και σύντομα θα προχωρήσουμε και σε εκλογές.
Η Επιτροπή Ειρήνης, είμαστε οι μόνοι που προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε τον κόσμο γι’ αυτό, ότι στην πόλη θα αφήσουν να έρθει το ΝΑΤΟ, να εγκατασταθεί η βάση ελικοπτέρων και ο λαός το ένιωθε περισσότερο από εμάς. Στην αρχή υπήρχε ένα πάγωμα και ένας φόβος ως προς αυτό. Μπήκε στο λεξιλόγιο του κόσμου η λέξη πόλεμος και φόβος. Τους καλούμε βέβαια να μην υπάρχει αυτή η τρομοκρατία, αυτή η φοβία. Τους καλούμε να το ξεπεράσουν γιατί αυτοί τα σχέδια τους θα τα ακολουθήσουν αλλά εμείς έχουμε τα δικά μας σχέδια, να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας, τα παιδιά μας και γι’ αυτό είμαστε εκεί.
Κάναμε μια εκδήλωση. Θα ήθελα να αναφερθώ στη σπουδαία πρωτοβουλία της ΕΕΔΥΕ στα σχολεία. Κάναμε μια τέτοια εκδήλωση πρώτη φορά στην πόλη μας, είχαμε έναν δισταγμό, παρόλ’αυτά συμμετείχαν πολλοί εκπαιδευτικοί και παιδιά και μας εντυπωσίασαν για τον τρόπο που βλέπουν και τον πόλεμο και την ειρήνη και την προσφυγιά,. Να τους ευαισθητοποιήσουμε να τους κινητοποιήσουμε, να έρθουν μαζί μας, να παλέψουμε όλοι μαζί να ανατρέψουμε αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά και τους πολέμους.
Η παρέμβαση του Γιώργου Θάνου
Χαιρετίζουμε την πολύ σημαντική αυτή διοργάνωση πρωτοβουλία των Ευρωβουλευτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
Δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διατήρησε και ενίσχυσε της αμερικανονατοίκές βάσεις και τα στρατηγεία. Στη Λάρισα δημιούργησε βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών drones. Ταυτόχρονα εκσυγχρονίζει το αεροδρόμιο στον ΄Αραξο, που έχει την κατάλληλη υποδομή για πυρηνικά όπλα, τη βάση ελικοπτέρων που ετοιμάζουν στην Αλεξανδρούπολη, τη βάση στη Σύρο και φυσικά τις βάσεις στη Σούδα και στο Άκτιο.
Πιο συγκεκριμένα, στην πόλη της Λάρισας, πρωτεύουσα της Θεσσαλίας, η οποία βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας, έχουν εγκατασταθεί μη επανδρωμένα αμερικάνικα αεροσκάφη MQ-9 REAPER στην 110 Πτέρυγα Μάχης.
Τα αεροσκάφη αυτά αποτελούν την αιχμή του δόρατος των στρατιωτικών επεμβάσεων των ΗΠΑ. Κι αυτό το λέμε γιατί διαθέτουν ιδιαίτερες επιχειρησιακές δυνατότητες. Τα συγκεκριμένα είναι τα πλέον εξελιγμένα αεροσκάφη σε αποστολές εναέριας επιτήρησης και όχι μόνο.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που μας λένε κάτοικοι της πόλης με φόβο ότι τα drones πετάνε πάνω από τα σπίτια τους πολύ συχνά και πολύ χαμηλά.
Για παράδειγμα, μόλις πριν ένα μήνα περίπου, προσγειώθηκαν δυο ζεύγη αμερικανικών αεροσκαφών f-22 RAPTORUSAF από τη βάση τους στη Γερμανία και ενώ ήταν προγραμματισμένο να παραμείνουν μόλις λίγες ώρες, παρέμειναν τελικά δύο ημέρες!
Σας ενημερώνουμε πως η στρατιωτική βάση της Λάρισας διαθέτει υποδομές για τη φιλοξενία αεροσκαφών της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ.
Στο πλαίσιο αυτό ήταν ενταγμένη και η νέα επίσκεψη – μόλις πριν δυο, τρεις ημέρες- αμερικανικού τεχνικού κλιμακίου αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Στόχος και αυτής της επικίνδυνης για τα λαϊκά στρώματα επίσκεψης δεν ήταν άλλος παρά η εξέταση υποδομών προκειμένου να επεκταθεί η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας και ΗΠΑ για την αξιοποίηση περισσότερων ακόμη υποδομών.
Σε εμάς στην Ελλάδα είναι γνωστό πως το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λάρισας έχει «προκριθεί» από τους αξιωματούχους των ΗΠΑ ενταγμένο στον σχεδιασμό τους στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Η νέα επίσκεψη δυστυχώς επιβεβαιώνει αυτόν τον αντιλαϊκό σχεδιασμό.
Με τους ίδιους ιμπεριαλιστικούς στόχους, και στα πλαίσια των ίδιων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, επισκέφτηκε τον περασμένο Μάη την 110 Πτέρυγα Μάχης ο μακελάρης πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζέφρυ Πάιατ μαζί βέβαια με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Π. Καμμένο.
Ο τελευταίος μάλιστα, χαρακτηριστικά δήλωσε ότι η επίσκεψή τους γίνεται στα πλαίσια της συμμετοχής της χώρας στο ΝΑΤΟ, της ενίσχυσης αυτής της συμμετοχής και της δημιουργίας ενός λεγόμενου « ισχυρού άξονα σταθερότητας» στην περιοχή της Μεσογείου.
Αυτή η σταθερότητα φυσικά ουδεμία σχέση έχει με μια φιλολαϊκή σταθερότητα. Πρόκειται για επικίνδυνους σχεδιασμούς. Όπως σωστά ειπώθηκε και από την εισήγηση, οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή είναι γρήγορες και επικίνδυνες. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές οξύνονται, για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και ενέργειας.
Απέναντι σε αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς, και τώρα στην περίοδο της τυπικής ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο, οι κομμουνιστές και στη Θεσσαλία οργανώνουμε τη δική μας δράση, πιο έντονη το τελευταίο μάλιστα διάστημα.
Η επικοινωνία μας με τον κόσμο φανερώνει ότι υπάρχει και φόβος και πολλά ερωτήματα, αλλά και άγνοια γύρω από την ιδιαίτερη επικινδυνότητα της κατάστασης όπως αυτή διαμορφώνεται.
Με συζητήσεις, συσκέψεις των κομματικών οργανώσεων ανοίγουμε αυτά τα ζητήματα, τα ζητήματα της λεγόμενης «νέας εποχής» της κυβέρνησης στο επίπεδο των διεθνών ανακατατάξεων και διανομής της νέας λείας.
Ταυτόχρονα, οι κομμουνιστές μέσα στο κίνημα, στα εργατικά σωματεία, στους αγροτικούς συλλόγους, και στην Ελληνική Επιτροπή για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) αναπτύσσουμε μια πλούσια- θα μου επιτρέψετε να πω – δράση, με στόχο να οργανωθεί η αντίσταση του κόσμου απέναντι σε αυτή την κατάσταση αλλά και η ενημέρωση του.
Για παράδειγμα η πορεία ειρήνης που γίνεται και στη Λάρισα κάθε χρόνο (Μάη) από την ΕΕΔΥΕ, φέτος συνδιοργανώθηκε με το Εργατικό Κέντρο της πόλης και άλλα εργατικά σωματεία της περιοχής, και είχε Πανθεσσαλικό χαρακτήρα. Η πορεία ξεκίνησε από την Πύλη του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ) όπου και επεδόθη το κοινό ψήφισμα και κατέληξε στην 1η Στρατιά.
Σε όλες τις εκδηλώσεις που είτε έγιναν αυτοτελώς από την ΕΕΔΥΕ είτε συνδιοργανώθηκαν με το Εργατικό Κέντρο Λάρισας και τον σύλλογο γυναικών (ΟΓΕ), υπήρξε συμμετοχή και προβληματισμός από πολύ κόσμο.
Εκτός από τις μουσικο-θεατρικές παραστάσεις, συζητήσεις και προβολές ταινιών, επισημαίνουμε ότι σοβαρή παρακαταθήκη για τη διαμόρφωση της νεανικής συνείδησης είναι οι παρεμβάσεις της ΕΕΔΥΕ σε Δημοτικά σχολεία της πόλης μας για τα θέματα της Ειρήνης και κατά του πολέμου. Φέτος το θέμα ήταν «Μια εικόνα τρία ερωτήματα»: Γιατί γίνονται οι πόλεμοι, Γιατί ξεριζώνονται εκατομμύρια άνθρωποι από τις εστίες τους και γιατί να σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαί; (Τα ερωτήματα ήταν διατυπωμένα σε αφίσα με το τραγικό πρόσωπο ενός παιδιού από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας).
Ειδικά φέτος απευθυνθήκαμε και σε μεγαλύτερα παιδιά, επισκεφτήκαμε δυο γυμνάσια της πόλης, το 6ο και το 7ο, (Β και Γ γυμνασίου) και συζητήσαμε μαζί τους στα πλαίσια της «Θεματικής Εβδομάδας» για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για τις βάσεις που έχουν κατακλύσει τη χώρα και την πόλη μας, για το ΝΑΤΟ τους εξοπλισμούς και για το προσφυγικό.
Με αυτές τις σκέψεις κλείνουμε αυτή την σύντομη παρέμβασή μας. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες της συνάντησης!
Η παρέμβαση της Ξανθής Παπαγεωργίου
Η ΟΓΕ σ’ όλη τη 42χρονη δράση της δεν έμεινε στην επιφάνεια των πολέμων. Δεν αρκέστηκε σ’ ένα λόγο επιφανειακό και «ειρηνιστικό». Την ΟΓΕ την απασχόλησαν και την απασχολούν όχι μόνο οι συνέπειες των επεμβάσεων, των επιθέσεων, των πολέμων στους λαούς και ιδιαίτερα στις γυναίκες, αλλά και οι πραγματικές τους αιτίες. Γι αυτό συνειδητά απαντάμε στους φονιάδες των λαών: “Πόλεμος στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών”.Μόνο η συλλογική και οργανωμένη μας δράση ενάντια σ’ αυτούς που σπέρνουν την εκμετάλλευση, τους πολέμους και την προσφυγιά αποτελεί διέξοδο για τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου για να ζήσουν μια ζωή με δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στη δημιουργική ζωή.
Tα 42 χρόνια ζωής και δράσης της η ΟΓΕ, ανέδειξε το βρώμικο ρόλο του ΝΑΤΟ, του ιμπεριαλιστικού αυτού μηχανισμού που ευθύνεται για το αιματοκύλισμα των λαών ολόκληρου του πλανήτη από τότε που ιδρύθηκε.
Ενας μεγάλος μύθος που πλασάρεται από την κυβέρνηση είναι ότι η Ελλάδα δε συμμετέχει στα ΝΑΤΟικά εγκλήματα. Ομως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η Ελλάδα δεν είναι μια “φιλειρηνική” χώρα. Οι κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, είναι υπεύθυνες για τη συμμετοχή με υποδομές, με εξοπλισμό και δυνάμεις στα επιχειρησιακά, στρατιωτικά σχέδια του ΝΑΤΟ, των μακελάρηδων των λαών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προωθεί επενδυτικά σχέδια που καθιστούν την Ελλάδα εμπορικό και ενεργειακό κόμβο, με λιμάνια, αεροδρόμια, αγωγούς, υποδομές αποθήκευσης, εκμετάλλευση πηγών υδρογονανθράκων. Για να εξασφαλίσει συμμετοχή σε αυτά τα σχέδια, παρέχει απλόχερη υποστήριξη στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Στη «μεταμνημονιακή εποχή» η κυβέρνηση αναδεικνύεται ο καλύτερος μαθητής του ΝΑΤΟ και η Ελλάδα ο “προτιμώμενος εταίρος των ΗΠΑ”, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός Πρέσβης Παϊατ. Φέρνει σε πέρας όλες τις αποστολές που της ανατίθενται, όπως την συμφωνία των Πρεσπών που θα εντάξει την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Δίνει γη και ύδωρ στους Αμερικάνους. Βάσεις λιμάνια αεροδόμια.
Δίνει 4 δις ευρώ κάθε χρόνο στο ΝΑΤΟ, το υψηλότερο ποσοστό ευρωπαϊκής χώρας και το δεύτερο μετά τις ΗΠΑ. Δίνει περίπου το 2,5% του ΑΕΠ, όσο ακριβώς και οι αιματηρές περικοπές που συμφώνησε με την ΕΕ και το ΔΝΤ, ενώ συμμετέχει σε 13 ΝΑΤΟϊκές αποστολές εκτός συνόρων. Ο ΝΑΤΟϊκός στόλος εδώ και 2 χρόνια βρίσκεται στο Αιγαίο μετά από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης, με πρόσχημα τους πρόσφυγες για να ελέγχει τις ρωσικές δυνάμεις.
Η Ελλάδα είναι διάσπαρτη με ΝΑΤΟϊκές βάσεις, ενώ δημιουργούνται και νέες. Η βάση της Σούδας στην Κρήτη αποτελεί βασικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για τις επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή. Δίπλα σ’ αυτήν ο Αραξος, η Ανδραβίδα, το Ακτιο, η Λάρισα, ενώ ετοιμάζονται η Αλεξανδρούπολη και η Σύρος.
Οι εξελίξεις αναδεικνύουν και τον πραγματικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ. Πρόκειται για ένα ιμπεριαλιστικό μηχανισμό που σπέρνει τον πόλεμο και την καταστροφή. Δεν αναγνωρίζει σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα. Αιματοκύλισε τους λαούς στη Γιουγκοσλαβία το 1999, στο Αφγανιστάν το 2001, στο Ιράκ το 2003, στη Λιβύη το 2011, σήμερα στη Συρία. Δεν εξασφαλίζει τη σταθερότητα. Αντίθετα, υποκινεί τον εθνικισμό, διαιρεί τους λαούς, έχει χαράξει τα σύνορα με το αίμα των λαών.
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν είναι μια “μεγάλη οικογένεια”. Το ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, στράφηκε στην αναζήτηση της νέας του ταυτότητας, δημιούργησε νέες “απειλές”, για να διευρύνει τα όρια δράσης του, αποφάσισε τη νέα δομή και νέο δόγμα επιχειρησιακής λειτουργίας. Συγκρότησε πολυεθνικές, ευέλικτες δυνάμεις ταχείας επέμβασης, και το βασικό και για την Ελλάδα, δεν αναγνωρίζει τα σύνορα, καθώς για το ΝΑΤΟ το Αιγαίο αποτελεί ενιαίο αμυντικό χώρο για την Ελλάδα και την Τουρκία.
Συντελέστηκε δηλαδή ο αποχρωματισμός του Αιγαίου και η πλήρη ΝΑΤΟποίησή του, νομιμοποιώντας τις τουρκικές διεκδικήσεις επιβάλλοντας ένα καθεστώς συγκυριαρχίας. Το ζήτημα της συγκυριαρχίας σήμερα τίθεται στην ημερήσια διάταξη και αυτό το κρύβει η ελληνική κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα. Γι αυτό και σήμερα η θέση του ΝΑΤΟ των ΗΠΑ, της ΕΕ, είναι «βρείτε τα μεταξύ σας», που σημαίνει μοιρασιά.
Στην κινούμενη άμμο των επιθετικών σχεδίων και των ανταγωνιστικών συμφερόντων μεταξύ των κρατών που συμμετέχουν στον πολεμικό, στρατιωτικό οργανισμό, καμιά ασφάλεια δεν μπορεί να νοιώθει ο λαός. Αν πάρουμε το παράδειγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων θα δούμε οτι μέσα στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ είναι και η Ελλάδα και η Τουρκία. Όμως αυτό δεν εμπόδισε την επιθετικότητα της τούρκικης αστικής τάξης.
Το ΝΑΤΟ ενισχύει την αντιδραστική και επικίνδυνη ατζέντα του έχοντας την προσοχή του στραμμένη ανατολικά, κυρίως στοχεύοντας στον περιορισμό της επιρροής της Ρωσίας στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο. Σταθερά προωθούνται τα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και βέβαια με τη συμβολή και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που βαθαίνουν όλο και περισσότερο – ακόμα και ανάμεσα σε δυνάμεις που συνεχίζουν να δηλώνουν «εταίροι» – και εκδηλώνονται σε όλο και περισσότερους τομείς, αποτελούν το φόντο μέσα από το οποίο πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο. Πρόκειται για αντιθέσεις που «σιγοβράζουν» εδώ και χρόνια και σχετίζονται με των ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων: ΗΠΑ , ΝΑΤΟ και ΕΕ σε αντίθεση με την Κίνα, που βρίσκεται σε οικονομική άνοδο και τη Ρωσία που ξετυλίγει τη στρατιωτική ενεργητική της δράση στη Μ. Ανατολή και τα ενεργειακά της σχέδια.
Ομως και μέσα στο ΝΑΤΟ δε λείπουν οι αντιθέσεις και αυτό σηματοδοτεί η πρωτοβουλία της ΕΕ για να οργανώσει το δικό της στρατό, τη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO), όπως τον ονομάζουν. Τα ισχυρά συμφέροντα που συγκρούονται μεταξύ τους φαίνονται και στον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ με την εκατέρωθεν επιβολή δασμών, παρά τον εύθραυστο προσωρινό συμβιβασμό, αλλά και στην προσπάθεια των ισχυρότερων ευρωπαϊκών δυνάμεων να διατηρήσουν τη συμφωνία με το Ιράν μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ.
Τις τελευταίες εβδομάδες μεγαλώνει ο κίνδυνος να επαναληφθούν πυραυλικές επιθέσεις, όπως αυτές του περασμένου Απρίλη κατά της Συρίας, που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία, με πρόσχημα τη χρησιμοποίηση χημικών όπλων. Γι αυτό το λόγο και οι γυναίκες πρέπει να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και βεβαίως ιδιαίτερα της ελληνικής εμπλοκής σε αυτούς, στην αξιοποίηση βάσεων και υποδομών για αυτούς τους σκοπούς.
Η κοινή αγωνιστική δράση του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος με το εργατικό λαϊκό και το αντιπολεμικό κίνημα της χώρας μας, αλλά και άλλων χωρών αποτελεί το φάρο που μπορεί να φωτίσει το δρόμο μας και να μας οδηγήσει στην απαλλαγή από το βραχνά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων που μας καταδικάζουν σε μια ζωή με ανασφάλεια, πολέμους, προσφυγιά, καταπίεση και εκμετάλλευση.
Απευθυνόμαστε στις μανάδες που αγωνιούν μπροστά στο ενδεχόμενο να βρεθούν τα παιδιά τους στον πόλεμο. Αφουγκραζόμαστε τις έγνοιες τους. Όμως ο κίνδυνος αυτός δεν απομακρύνεται όσο κυριαρχεί η άγνοια και η παθητικότητα, αλλά όσο πιο πλατιά δυναμώνει η συλλογική δράση. Καταλαβαίνουμε την αγωνία τους για το μέλλον των παιδιών τους. Όμως όποιος νοιάζεται για τα παιδιά του, νοιάζεται και για τα παιδιά όλου του κόσμου.
Γι’ αυτό δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στις γυναίκες των γειτονικών λαών, στις χιλιοβασανισμένες γυναίκες θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ΝΑΤΟ,ΗΠΑ και ΕΕ, στις χιλιάδες πρόσφυγες και τα παιδιά τους. Τα συμφέροντα των γυναικών των λαϊκών δυνάμεων είναι κοινά ανεξάρτητα από εθνικότητα, φυλή, θρησκεία, πολιτιστικές παραδόσεις και κοινός είναι ο αντίπαλος τους, η κοινωνία της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Εξηγούμε στις γυναίκες γιατί είμαστε ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου δεν έχουν κανένα συμφέρον από τους πολέμους που σχεδιάζουν τα μονοπώλια και υλοποιούν οι κυβερνήσεις που τα εξυπηρετούν, μέσω της συμμετοχής τους στους ματωμένους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Παλεύουμε για να μην αφήσουμε να χυθεί το αίμα μας και το αίμα των παιδιών μας για τα συμφέροντα τους ενός ή του άλλου τμήματος των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών κλπ. που τα υπηρετούν το ένα ή το άλλο κράτος ή ομάδα κρατών ή διεθνών οργανισμών.
Η υπεράσπιση της πατρίδας για την ΟΓΕ δεν περιορίζεται στην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Συνδέεται άρρηκτα με την πάλη για τον απεγκλωβισμό από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για μια κοινωνία που ο λαός θα διαφεντεύει τον πλούτο που παράγει. Μόνο σ’ αυτή την κοινωνία μπορεί να πραγματοποιηθεί η ισοτιμία και η χειραφέτηση των γυναικών.
Η ΟΓΕ διατρανώνει την αντίθεσή της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τις βάσεις και το ΝΑΤΟ με κεντρικό της σύνθημα: «Καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο».
Απαιτούμε:
- Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
- Να κλείσει τώρα η Βάση της Σούδας και όλες οι ΑμερικανοΝατοϊκές Βάσεις, που αποτελούν ορμητήριο για τα βρώμικα σχέδια εναντίον των λαών της περιοχής μας. Να μη δοθούν βάσεις λιμάνια, αεροδρόμια και άλλες υποδομές προκειμένου να γίνουν εφαλτήρια του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
- Εξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο
- Να επιστρέψουν όλοι οι Έλληνες φαντάροι από αποστολές εκτός συνόρων
- Αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που σπέρνουν πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά.
Η παρέμβαση του Γρηγόρη Συμεωνίδη
Η περιοχή της Δυτικής Ελλάδας και όπως είναι γνωστό ολόκληρη η χώρα εντάσσεται λόγω της θέσης της και των υποδομών που διαθέτει στην αναθεωρημένη και ακόμη πιο επικίνδυνη στρατηγική του ΝΑΤΟ και δεν μιλάμε μόνο για τα ενεργά αεροδρόμια, αλλά και για τις υπόλοιπες υποδομές που διαθέτει η περιοχή (δηλαδή τα λιμάνια, τις χερσαίες εγκαταστάσεις και τα δευτερεύοντα αεροδρόμια).
Στην Αεροπορική Βάση του Αράξου, όπως είναι ήδη γνωστό, από έγγραφα και δημοσιεύσεις των ίδιων των Νατοϊκών αρχών, το τελευταίο διάστημα γίνονται εργασίες αναβάθμισης, ώστε να μπορούν να φιλοξενηθούν ανά πάσα στιγμή «ειδικά όπλα» – που φυσικά «ειδικά στρατηγικά όπλα» είναι τα πυρηνικά.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει αρνηθεί να απαντήσει όταν ερωτάται για το συγκεκριμένο θέμα. Βέβαια αυτό έκαναν και προηγούμενες κυβερνήσεις όταν ρωτιούνταν για το εάν υπάρχουν πυρηνικά στις νατοϊκές αποθήκες της βάσης και μάλιστα έλεγαν ότι αυτά έχουν φύγει, ώσπου αποκαλύφθηκε χρόνια μετά ότι εκεί φυλάσσονταν 24 ατομικές βόμβες και τότε μεταφέρονταν προς άγνωστη κατεύθυνση.
Τώρα φαίνεται ότι η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να ξαναγίνει Αποθήκη Πυρηνικών όπλων ο Άραξος και να μεταφερθούν εκεί οι περίπου πυρηνικές κεφαλές από το Ιντσιρλίκ της Τουρκίας όποτε αυτό χρειαστεί, δεδομένης της αστάθειας – επιδείνωσης των σχέσεων των ΗΠΑ-Τουρκίας.
Δέκα ναυτικά μίλια πιο κάτω βρίσκεται η Αεροπορική Βάση Ανδραβίδας όπου τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε κομβικό σημείο επιχειρησιακής εκπαίδευσης για τις αεροπορίες πολλών νατοϊκών κρατών. Εκεί μέχρι πρόσφατα γίνονταν οι εθνικές ασκήσεις που στόχο έχουν την ενίσχυση της άμυνας της χώρας και την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Οι πολυεθνικές ασκήσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού δυνάμεων στην ουσία είναι δοκιμές στην πράξη των επιχειρησιακών σχεδίων που επεξεργάζονται οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εμπλέκοντας και τις μικρές περιφερειακές χώρες σε αυτό, είναι πραγματικές πρόβες πολέμου.
Ανάμεσα στους άλλους σχεδιασμούς που έχουν για την Ανδραβίδα είναι να γίνει και Διεθνές Κέντρο Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης για δυνάμεις ξένων χωρών, με βάση φυσικά τα νατοϊκά πρότυπα και προστάγματα, έρχονται από κοντά και οι σχεδιασμοί για το Αεροδρόμιο της Καλαμάτας που το προορίζουν για διεθνές κέντρο βασικής και προχωρημένης εκπαίδευσης.
Έχουμε βέβαια και την αδιάλειπτη λειτουργία της βάσης του Ακτίου στην Πρέβεζα από όπου επιχειρούν τα ιπτάμενα ραντάρ (AWACS) τα οποία είναι πανταχού παρόντα σε όλες τις ασκήσεις, επιχειρήσεις και πολέμους στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και όχι μόνο.
Να συμπληρώσουμε επίσης ότι στο λιμάνι της Πάτρας πολύ συχνά ελλιμενίζονται όλες οι αρμάδες των ναυτικών δυνάμεων που συμμετέχουν σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και σε αποστολές στην Αν. Μεσόγειο.
Η προώθηση των σχεδίων για πυρηνικά στον Άραξο, ο νέος ρόλος της Ανδραβίδας και η συνεχής χρήση του Ακτίου, επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση αγνοεί από πρόθεση και όχι από άγνοια φυσικά ότι καθιστώντας κάποιες περιοχές ως πολεμικά ορμητήρια την ίδια στιγμή τα χρήζεις και στόχους πρώτης προτεραιότητας για τους αντιπάλους και ας αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτό για τις αποθήκες πυρηνικών.
Ποιος είναι όμως ο ρόλος ο δικός μας, του κινήματος, των φορέων, του λαού γενικότερα; Το εργατικό κίνημα και οι συλλογικοί φορείς της πόλης έχουν δώσει ατελείωτες αγώνες στο παρελθόν για να φύγουν όλες οι βάσεις.
Σήμερα οι μαζικοί φορείς στην περιοχή μας με μπροστάρηδες το Εργατικό Κέντρο, τη Δημοτική Αρχή της Πάτρας και την Επιτροπή Ειρήνης έχουν ξεκινήσεις σειρά δράσεων, παραστάσεων και κινητοποιήσεων, με σκοπό κάνουν γνωστό σε όλους τους πολίτες, τα πραγματικά σχέδια και συμφωνίες που γίνονται πίσω από την πλάτη τους και τι πραγματικά σημαίνουν αυτά για τους ίδιους.
Τα περί «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της κυβέρνησης, με τα οποία συμπλέουν βέβαια και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, και περνούν μέσα από την εκχώρηση στρατιωτικών εγκαταστάσεων και απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας γενικότερα. Καμία σχέση δεν έχουν με την αναβάθμιση των συμφερόντων και του δίκιου των λαών. Δεν αφορούν ούτε τη φιλία, ούτε την αλληλεγγύη, ούτε την ειρηνική συνύπαρξη των λαών της περιοχής.
Καταλήγοντας να πω ότι είναι μονόδρομος για το εργατικό λαϊκό κίνημα η οργάνωση της πάλης στη βάση για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ-ΕΕ-ΗΠΑ, με το λαό μας αφέντη στον τόπο του.
Η παρέμβαση του Αποστόλη Καλλιστρατίδη
Oι δυνάμεις της Επιτροπής Ειρήνης Κιλκίς και η ΕΔΥΕΘ έχουμε βρεθεί πολλές φορές στο Κιλκίς και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Νέα Σάντα όπου βρίσκεται η έδρα της 71ης αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας Πόντος. Όπως έχει αποδειχθεί δεν πρόκειται για ένα τυχαίο στρατόπεδο. Πρόκειται για ένα πεδίο εκπαίδευσης που χρησιμοποιείται ως ορμητήριο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενταγμένο στην επιθετική τους πολιτική ενάντια στους λαούς της περιοχής και του δικού μας λαού.
Στο εν λόγω στρατόπεδο εδρεύει ο λεγόμενος «σχηματισμός μάχης» της ΕΕ με την ονομασία HELBROC. Πρόκειται για σχηματισμό υψηλής ετοιμότητας, οργανωμένο σύμφωνα με τα Νατοϊκά πρότυπα με τη συμμετοχή και άλλων βαλκανικών χωρών. Σκοπός του σχηματισμού αυτού είναι η δυνατότητας ταχείας στρατιωτικής επέμβασης, όπου το ΝΑΤΟ και η ΕΕ κρίνουν σκόπιμο, αλλά και η δυνατότητα καταστολής λαϊκών κινητοποιήσεων εντός και εκτός συνόρων των κρατών μελών.
Τι σημαίνει αυτό, συναγωνιστές και φίλοι; Άραγε για ποιο σκοπό εκπαιδεύονται τα στρατευμένα παιδιά του λαού μας; Η απάντηση είναι σαφής: Εκπαιδεύονται και προετοιμάζονται για να αποσταλούν στα πέρατα του κόσμου για να χτυπήσουν χώρες και λαούς με τους οποίους ο δικός μας ο λαός δεν έχει να χωρίσει τίποτα. Εκπαιδεύονται για την καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων και εξασκούνται σε σενάρια αντιμετώπισης πλήθους διαδηλωτών. Στο νομό μας και συγκεκριμένα στο στρατόπεδο Κορομηλά της Αργυρούπολης έχουν πραγματοποιηθεί επανειλημμένα παρόμοιες ασκήσεις με αυτό το περιεχόμενο.
Το στρατόπεδο της Ν. Σάντας αποτελεί άλλον ένα κρίκο στην αλυσίδα μετατροπής της Βόρειας Ελλάδας σε νατοϊκό στρατιωτικό κόμβο, σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών φονιάδων από το νατοϊκό στρατηγείο του πρώην 3ου σώματος στρατού της Θεσσαλονίκης μέχρι τη νέα βάση των ΗΠΑ στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Σε αυτό να προσθέσουμε και τη λειτουργία του «νατοϊκού σχολείου» στην Κρηστώνη του Πολυεθνικού Κέντρου Εκπαίδευσης Υποστήριξης της Ειρήνης με δεδομένο ότι υπάρχουν μόλις 16 αντίστοιχα στον κόσμο.
Οι εξελίξεις στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο γίνονται μέρα με τη μέρα και πιο επικίνδυνες. Τα τύμπανα του πολέμου ακούγονται όλο και πιο δυνατά, προειδοποιούν ακόμη και για γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση. Οι λαοί όλοι έχουν απέναντί τους ένα βάρβαρο και αδίστακτό σύστημα που δεν θα διστάσει να στείλει τα παιδιά μας, κρέας στα κανόνια τους.
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
το σύνθημα «οι ιμπεριαλιστές της γης ξαναμοιράζουν με των λαών το αίμα τα σύνορα του χαράζουν είναι όσο ποτέ επίκαιρο». Αποδεικνύεται στις συνολικές εξελίξεις, στη γειτονιά μας τα Βαλκάνια, στο λεγόμενο «Μακεδονικό», στις σχέσεις της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ, στις σχέσεις με την Αλβανία. Η κυβέρνηση έσπευσε να κλείσει άρον άρον το θέμα χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις, χωρίς την απάλειψη του αλυτρωτισμού από το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ.
Διόλου τυχαίο ότι η Ελλάδα έχει επενδύσεις με πάνω από 200 επιχειρηματικούς ομίλους στην ΠΓΔΜ.
Το έργο το βλέπουμε χρόνια τώρα, μέσα από την ατελείωτη αλυσίδα τοπικών και γενικευμένων πολέμων. Το ζήσαμε στο Κιλκίς τις 78 μέρες του ανελέητου χτυπήματος των νατοϊκών και των ντόπιων συνεργατών τους στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Το ζήσαμε και το ζούμε τα τελευταία χρόνια όσο μαίνεται η επίθεση στη Συρία με τα εκατομμύρια προσφύγων που στοιβάχτηκαν στο βούρκο της Ειδομένης και σήμερα κοντεύουν τα 1000 άτομα στο στρατόπεδο της Ν. Καβάλας με δυνατότητα φιλοξενίας στο 1/3. Το ζούμε με τη δράση των ΜΚΟ με τις κοινές περιπολίες και επιχειρήσεις της ελληνικής αστυνομίας με τη Frontex, τις απελάσεις μεταναστών.
Μακάρι η εκτίμηση για τον κίνδυνο γενικευμένης σύγκρουσης να ήταν για το πολύ πολύ μακρινό μέλλον. Για το ποτέ ή να ήταν ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Ξέρουμε ότι δεν είναι έτσι, γι΄αυτό, άλλωστε, βρισκόμαστε και εδώ.
Πρέπει να συμβάλουμε, να προβληματίσουμε τον κόσμο και να οργανώσουμε νέους αγώνες ώστε να πάψουν να σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαΐ.
Καλό κουράγιο σε όλους και καλή αντάμωση σε νέους αγώνες.
Η παρέμβαση του Γιώργου Μοσχονά
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο επικίνδυνων εξελίξεων παγκοσμίως αλλά και ιδιαίτερα στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων. Εν μέσω οικονομικού πολέμου συνυπάρχουν κοινά και αντίθετα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα μεταξύ των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών. Μια κατάσταση που δημιουργεί ρευστότητα ως προς την εξωτερική πολιτική τους και την πολιτική των συμμαχιών. Αυτό όμως που κυριαρχεί, μέσα σε όλα, στην περιοχή μας, είναι η μεγάλη αντιπαράθεση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ με την Ρωσία.
Η συνέχιση, από το 1991, του νατοϊκού σχεδίου για την περικύκλωση της Ρωσίας, έχει μπει σε νέα φάση. Στο στόχαστρο βρίσκονται τα Βαλκάνια και η ολοκληρωτική ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Η ελληνική αστική τάξη έχει συνδέσει την ανάκαμψη της οικονομίας της με τα ενεργειακά σχέδια των αμερικανικών ομίλων. Η ελληνική κυβέρνηση υπηρετεί με συνέπεια τα αμερικανικά σχέδια αναβαθμίζοντας γεωστρατηγικά τη χώρα σε ενεργειακό κόμβο, με βασικό στοιχείο την ενεργειακή διασύνδεση με τα Βαλκάνια και τη Ευρώπη. Για την επίτευξη αυτού του σχεδίου, που αποτελεί στρατηγικό στόχο της ελληνικής αστικής τάξης, η κυβέρνηση έχει μετατρέψει τηνχώρα σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό πολεμικό ορμητήριο και στρατηγείο.
Στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας,μία περιοχή που ιεραρχείται στα ΝΑΤΟϊκά σχέδια, και πιο συγκεκριμένα στην Ηλεία, για δεύτερη συνεχή χρονιά πραγματοποιήθηκε η Πολυεθνική Αεροπορική Άσκηση Μεσαίας Κλίμακας «Ηνίοχος».
Με παρουσία του Αμερικανού Πρέσβη και κέντρο την αεροπορική βάση της Ανδραβίδας, η άσκηση «Ηνίοχος2018» απλώθηκε σε όλο το FIR Αθηνών, με συμμετοχή περίπου 70 μαχητικών αεροσκαφών από Ελλάδα, ΗΠΑ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Βρετανία και Ιταλία, ενώ συμμετοχή είχε και η Κύπρος με ένα ελικόπτερο και η Αίγυπτος με παρατηρητή. Ενδεικτικό της κλίμακας της εν λόγω άσκησης είναι το γεγονός ότι στο πλαίσιο της άσκησης υπολογίζεται πως τα αεροσκάφη πραγματοποίησαν πάνω από χίλιες εξόδους, εκπαιδεύτηκαν σε πληθώρα σεναρίων, που κατά βάση είχαν εμπλοκές στην ευρύτερη περιοχή της Ουκρανίας, ενώ ο «Ηνίοχος» συνδυάστηκε και με τις ασκήσεις του Στρατού Ξηράς «Πολύφημος» και του Πολεμικού Ναυτικού «Αστραπή». Το φάσμα των αποστολών περιελάμβαναν:
- Καταστολή του συστήματος Αεράμυνας – InterdictionofAirDefenseSystems (IADS).
- Προσβολή Αεροδρομίου.
- Προσβολή Ειδικών Στόχων /Αεροπορική Απομόνωση (Γέφυρες, υποδομές, μέσα και προσωπικό).
- Προσβολής Στόχων επιφανείας.
- Προστασία Αεροσκαφών Υποστήριξης (Slow Mover).
- Αποστολές Έρευνας και Διάσωσης Μάχης (Combat Search and Rescue ).
Η ελληνική κυβέρνηση φιλοδοξεί η άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ» να γίνει η πιο ανταγωνιστική άσκηση στην Ευρώπη και στο Μεσογειακό χώρο. Όπως αντιλαμβάνεστε η άσκηση αποτέλεσε μία πραγματική «πρόβα πολέμου» ενάντια στους λαούς της περιοχής, και το ότι ο ελληνικός χώρος έχει μετατραπεί σε απέραντο πεδίο δοκιμής πολεμικών σχεδίων και εγκατάστασης ξένων στρατιωτικών βάσεων.
Σε αρκετό από τον ντόπιο πληθυσμό δημιουργείται προβληματισμός και ανησυχία. Ταυτόχρονα όμως συνυπάρχει η αδιαφορία καθώς και η θετική στάση από ντόπιους επιχειρηματίες, κυρίως του τουριστικού κλάδου, που καλοβλέπουν με καλό μάτι την άσκηση ως ευκαιρία για αύξηση των κερδών τους.
Ως απάντηση των ΝΑΤΟϊκών σχεδίων στην περιοχή, η κομμουνιστική νεολαία Ελλάδας διοργάνωσε το 27ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της στον Αλισσό, μια περιοχή κοντά στη βάση του Αράξου, με πλήθος αντιπολεμικών εκδηλώσεων. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σταθώ, με την ειδικότητά μου ως εκπαιδευτικός της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στη δουλειά που γίνεται με τις μικρότερες ηλικίες.
Είναι η 6η συνεχόμενη χρονιά φέτος που λειτούργησε παιδική κατασκήνωση στο Αντιπολεμικό Διήμερο. Η συμμετοχή των παιδιών απ’ όλη την Ελλάδα ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Κάθε πρωτοβουλία, κάθε δραστηριότητα γινόταν αφορμή για να ανοίξει η κουβέντα. Τα ερωτήματα που γεννιόντουσαν πολλά… για τον πόλεμο, το ΝΑΤΟ, την απάντηση που πρέπει να δώσουν οι λαοί, για το πότε ο άνθρωπος είναι πραγματικά ελεύθερος. Ακόμα και στα σχολεία, μέσα στα πλαίσια του Κινήματος Ειρήνης, έγιναν κάποιες δραστηριότητες με επίκεντρο ερωτήματα όπως: γιατί γίνονται οι πόλεμοι, γιατί ξεριζώνονται οι άνθρωποι από τις εστίες τους, γιατί να σκοτώνονται οι λαοί για τ΄ αφέντη το φαΐ.
Δίνουμε λοιπόν την απάντησή μας: ΝΑΤΟ σημαίνει χούντες και πόλεμοι!
Στέλνουμε μήνυμα καταδίκης στην Ελληνική κυβέρνηση, στα αστικά κόμματα, στους φασίστες και τους υπόλοιπους υποστηρικτές του ΝΑΤΟ. Σε όσους καλλιεργούν στο λαό τις ψεύτικες προσδοκίες ότι το «ΝΑΤΟ μας προστατεύει». Κανένας λαός δεν προστατεύθηκε από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ δεν αποτρέπει αλλά διεξάγει πολέμους. Το έδειξε στη Συρία, στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ βρίσκεται στην Ελλάδα για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που στηρίζει, όπως η «ExxonMobil», στην αντιπαράθεση με άλλα ανταγωνιστικά μονοπώλια και καπιταλιστικά κράτη. Η «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας, στόχος που συμφωνούν όλα τα κόμματα -πλην του ΚΚΕ-, για το λαό σημαίνει αναβάθμιση των κινδύνων και όχι βελτίωση της ζωής του. Η αναβάθμιση αφορά μόνο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Το ΟΧΙ των κομμουνιστών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι μέρος της πάλης κατά των αιτιών που τονπροκαλούν, μια κατηγορηματική καταδίκη του καπιταλισμού. Παλεύουμε ενάντια στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημαπου γεννά τους πολέμους, τη φτώχεια και την προσφυγιά.
Τώρα να ακουστούν δυνατά τα αιτήματα των λαών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο σύστημαπου τον φέρνει όλο και πιο κοντά.
Καμία αλλαγή των συνόρων στην περιοχή μας και των συνθηκών που τα καθορίζουν.
Να δυναμώσει η αλληλεγγύη και η κοινή πάλη των λαών. Οι λαοί να προτάξουν τα δικά τους ταξικά κοινά συμφέροντα απέναντι στους εκμεταλλευτές τους σε κάθε χώρα, να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στον φασισμό – εθνικισμό και το σύστημα που τους γεννά.