Πλήθος κόσμου στην παρουσίαση της έκδοσης «ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση: Εργαλεία του κεφαλαίου κατά των λαών»

Πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στην εκδήλωση – παρουσίαση της έκδοσης «ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση: «Εργαλεία του κεφαλαίου κατά των λαών», που πραγματοποίησε το βράδυ της Δευτέρας η ΕΕΔΥΕ, στην αίθουσα της ΟΓΕ.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν, μεταξύ πολλών άλλων, πολυμελής αντιπροσωπεία της Κίνησης για την Εθνική Άμυνα, ο πρόεδρος της Ανεξάρτητης Ένωσης Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων, Γ. Ροΐδης, ο Θ. Στοφορόπουλος, πρέσβης επί τιμή και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, καθώς και ο Ν. Γελαδάς, καθηγητής ΤΕΦΑΑ και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ.

Πρόκειται για έκδοση που θα διατίθεται από τα γραφεία της ΕΕΔΥΕ (Θεμιστοκλέους 48, Αθήνα) και από τις κατά τόπους Επιτροπές Ειρήνης σε όλη τη χώρα, ενώ αντίστοιχη εκδήλωση για την παρουσίασή της θα πραγματοποιήσει την Τετάρτη 14 Νοέμβρη στις 7.00 μ.μ., η ΕΔΥΕΘ στη Θεσσαλονίκη, στην αίθουσα του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Θεσσαλονίκης «Κινηματογράφος Αλέξανδρος» (οδός Εθνικής Αμύνης 1).

Την εκδήλωση άνοιξε η πρόεδρος της ΟΓΕ Χριστίνα Σκαλούμπακα, που στάθηκε στη δράση της Ομοσπονδίας το προηγούμενο διάστημα, δράση που εστίασε στην αποκάλυψη της προώθησης εκ μέρους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τη συμμετοχή των γυναικών και των κοριτσιών στα βρώμικα σχέδιά τους.

Στην εκδήλωση μίλησαν η Ελπίδα Παντελάκη, γενική γραμματέας της ΕΕΔΥΕ, ο Νίκος Παπαναστάσης, αντισυνταγματάρχης εν αποστρατεία και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, ο Θανάσης Παφίλης γγ του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης και ο Στέλιος Μαρκάκης από το ΜΑΣ. (Διαβάστε παρακάτω).

Η ομιλία της Ελπίδας Παντελάκη

 

«Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Φίλες και φίλοι,

Εκ μέρους της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, σας ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σας στη σημερινή εκδήλωση – παρουσίαση της έκδοσης “ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση: Εργαλεία του κεφαλαίου κατά των λαών”.

Η συγκεκριμένη έκδοση, κατά τη γνώμη μας, αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς διανύουμε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από την κλιμάκωση της επιθετικότητας των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και την όξυνση των ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα, με την εμπλοκή μεγάλου αριθμού κρατών.

Θερμές εστίες πολέμου καίνε σε όλη την υδρόγειο. Ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται. Η κατάσταση στην περιοχή μας, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο είναι πολύ ανησυχητική. Στο Αιγαίο κλιμακώνεται η τουρκική επιθετικότητα σε βάρος της χώρας μας, με αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, με συνεχείς παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου χώρου, στο φόντο των ανταγωνισμών για τους υδρογονάνθρακες στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Σε αυτές τις συνθήκες, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, φέρει βαριές ευθύνες. Στο εσωτερικό της χώρας συνεχίζει την αντιλαϊκή επίθεση και την ίδια στιγμή εμπλέκει τη χώρα μας ολοένα και βαθύτερα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Γίνεται σημαιοφόρος για λογαριασμό των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, αναλαμβάνοντας επικίνδυνες πρωτοβουλίες. Αναβαθμίζει το ήδη υπάρχον ευρωατλαντικό δίκτυο βάσεων – στρατηγείων – υποδομών και δημιουργεί ακόμη και νέες (Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Βόλο, Σύρο, Κάρπαθο, Τυμπάκι, κ.α.). Ξεπλένει τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Μετατρέπει τη χώρα μας σε πολεμικό ορμητήριο ενάντια σε άλλους λαούς, γίνεται μαγνήτης επιθέσεων σε περίπτωση τοπικού ή γενικευμένου πολέμου. Γίνεται ένα απέραντο πεδίο βολής για στρατιωτικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις -πρόβες πολέμου- στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με κάθε λογής έωλα προσχήματα, με τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που έχουν πια οργανική σχέση με όλους αυτούς τους σχεδιασμούς, μέσα από το σύνολο των υποδομών της χώρας. Συμμετέχει ενεργά σε 12 στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό. Παραχωρεί όχι μόνο στρατιωτικές, αλλά ακόμη και πολιτικές υποδομές για τις ανάγκες των εγκληματικών σχεδιασμών των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Αναβαθμίζει και συνάπτει ακόμη και νέες συμφωνίες με κράτη-δολοφόνους στην περιοχή, όπως το Ισραήλ.

Οι εξελίξεις, όπως γίνεται αντιληπτό, είναι πυκνές και σύνθετες. Επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μας πως η αντιλαϊκή πολιτική στο εσωτερικό της χώρας, που ματώνει καθημερινά το λαό μας και η εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννά τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον πόλεμο, την προσφυγιά. Έχουν κοινή συνισταμένη την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων, της πλουτοκρατίας, που επιδιώκει να πάρει μέρος στον έλεγχο νέων αγορών, στο μοίρασμα της πίτας των πλουτοπαραγωγικών πηγών, της Ενέργειας και των δρόμων Μεταφοράς.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, εκτός του ότι εμπλέκει ολοένα βαθύτερα τη χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, καλλιεργεί ψεύτικες προσδοκίες στο λαό μας με το εφεύρημα “νέα εποχή” και σκόπιμα σπέρνει τον εφησυχασμό σε ό, τι αφορά στις επικίνδυνες διεθνείς εξελίξεις. Παίζει βρώμικο ρόλο, καθώς δεν χάνει ευκαιρία να εξωραΐζει τον εγκληματικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους για τα δήθεν οφέλη από την ύπαρξη και τη δημιουργία των ευρωατλαντικών βάσεων και υποδομών στη χώρα μας, να παρουσιάζει ως παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, την ώρα που η ίδια η ιστορία με τις δεκάδες πολεμικές επεμβάσεις και τις εκατόμβες θυμάτων, αλλά και η καθημερινότητα τούς διαψεύδουν κατηγορηματικά. Επιχειρεί με κάθε τρόπο να αμβλύνει τα αντιπολεμικά – αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά του λαού μας. Φτάνει στο σημείο να προωθεί ακόμη και ημερίδες, όπως συνέβη τις προηγούμενες ημέρες στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις της χώρας μας, που απευθύνονται πλατιά στο λαό, στις γυναίκες και τη νεολαία, προπαγανδίζοντας τον υποτιθέμενο ανθρωπιστικό ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τελευταίο επεισόδιο, το Φόρουμ για την Ειρήνη, που έστησαν στο Παρίσι τα γεράκια του πολέμου, δίνοντας ρεσιτάλ υποκρισίας ο πρωθυπουργός της χώρας.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, καλούμε το λαό να αξιοποιήσει την πείρα του, παλιότερη αλλά και σύγχρονη, κρίνοντας τις εξελίξεις από τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων και αναγκών, που φυσικά δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Καλούμε το λαό να μη φοβηθεί, αλλά να βγει στο προσκήνιο. Οργανώνοντας την πάλη του για τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής – λαϊκής οικογένειας, για το δικαίωμα στη δουλειά, στην Ασφάλιση, στην Παιδεία, στην Υγεία, κλπ., να εκφράσει παράλληλα την εναντίωσή του στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, στην εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς, να μπει μπροστά, απαιτώντας την αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Γιατί μόνο η οργανωμένη πάλη του λαού σε αυτή την κατεύθυνση, είναι ικανή να βάλει εμπόδια σε όλους αυτούς τους σχεδιασμούς.

Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψη μας όλα τα παραπάνω, αλλά και την ανάγκη να ανοίξουμε μια πλατιά διαφωτιστική δουλειά στους εργαζόμενους και στο λαό γύρω από όλα τα ζητήματα που αναφέραμε και νωρίτερα, προχωρήσαμε στην έκδοση που έχουμε τη χαρά να παρουσιάζουμε σήμερα. Πρόκειται για μια συλλογική δουλειά από πλευράς της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, που εκτιμάμε ότι μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο στην καθημερινή δράση των Επιτροπών Ειρήνης, των εργαζομένων, της νεολαίας, του λαού, να συμβάλει για να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας, το χαρακτήρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ως εργαλείων του κεφαλαίου κατά των λαών, στην αποκάλυψη του ρόλου των ευρωατλαντικών βάσεων και υποδομών στη χώρα μας. Να δώσει ώθηση στη δράση του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Είχε προηγηθεί τον Μάη του 2017 από τις Επιτροπές Ειρήνης της Κρήτης, έκδοση για το πλέγμα των εγκαταστάσεων στη Σούδα, καθώς και το ιστορικό από τη δημιουργία τους μέχρι και σήμερα.

Εξάλλου, τόσο το προηγούμενο διάστημα, όσο και αυτή την περίοδο, βρίσκεται σε εξέλιξη πανελλαδικά μια πολύμορφη δραστηριότητα με ενημερωτικές συσκέψεις, συζητήσεις, κινητοποιήσεις από την ΕΕΔΥΕ και τις κατά τόπους Επιτροπές, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπάρχουν ή σχεδιάζεται να δημιουργηθούν βάσεις – στρατηγεία – υποδομές, που αποσκοπεί στο να έχει η ΕΕΔΥΕ το δικό της μερίδιο συμβολής στην ενημέρωση και στην πάλη συνολικά του λαϊκού κινήματος.

Να σημειώσουμε, επίσης, ότι η αγγλική εκδοχή της συγκεκριμένης έκδοσης θα παρουσιαστεί στην Διεθνή Διάσκεψη ενάντια στις Αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις, που διοργανώνεται από τα αντίστοιχα κινήματα της Ιρλανδίας και των ΗΠΑ, με τη στήριξη του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ) και θα πραγματοποιηθεί στο Δουβλίνο, στις επόμενες μέρες. Προσπαθούμε και με αυτόν τον τρόπο να συμβάλουμε σε ευρωπαϊκό και σε διεθνές επίπεδο στην ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα.

Φίλες και φίλοι,

• Η έκδοση που κρατάμε στα χέρια μας αποτελείται από ένα ενιαίο κείμενο, καθώς και από ένα παράρτημα, στο οποίο έγινε προσπάθεια να καταγραφούν τόσο οι υπάρχουσες ευρωατλαντικές βάσεις – στρατηγεία – υποδομές που υπάρχουν, όσο και αυτές που στο επόμενο διάστημα θα δημιουργηθούν, καθώς και ο ρόλος κάθε μιας ξεχωριστά, ώστε να υπάρχει μια ενδεικτική εικόνα. Σημαντική για το παράρτημα ήταν η συμβολή των αποστράτων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που αγωνίζονται στο πλευρό μας, για τον έλεγχο και την ακρίβεια των στοιχείων που παρουσιάζουμε.

Στο σημείο αυτό, θα θέλαμε να τονίσουμε, επειδή οι εξελίξεις τρέχουν και ολοένα έρχονται στην επιφάνεια και νέοι σχεδιασμοί, ότι για τη συγκεκριμένη έκδοση λάβαμε υπόψη μας τα στοιχεία που είχαμε μέχρι και τις 20 Οκτώβρη, οπότε και παραδόθηκε για σελιδοποίηση και εκτύπωση.

• Ξεκινώντας, λοιπόν, μια σύντομη παρουσίαση της έκδοσης, αμέσως μετά το εισαγωγικό σημείωμα που δίνει το στίγμα των γενικότερων συνθηκών με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των λαών, αναφερόμαστε στην ίδρυση του ΝΑΤΟ, στις 4 Απρίλη του 1949 και στη συνέχεια, στην ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας το 1952 – καθώς και στην εναντίωση της ΕΕΔΥΕ από την πρώτη κιόλας στιγμή της ίδρυσής της το Μάη του 1955.
• Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στο “Σύμφωνο της Βαρσοβίας” ως αντίβαρο στους εγκληματικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε ότι στα 36 χρόνια της ύπαρξής του -μέχρι τη διάλυσή του την 1η Ιούλη 1991- το Σύμφωνο της Βαρσοβίας στάθηκε πραγματικός αντίπαλος στις επιθετικές επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών, φρουρός της ειρήνης και της εργατικής εξουσίας. Απόδειξη γι’ αυτό είναι, ότι στα 36 αυτά χρόνια, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας δεν διεξήγαγε ούτε έναν πόλεμο, δεν πραγματοποίησε ούτε μία επίθεση ενάντια σε κάποια άλλη χώρα ή λαό.
• Παρουσιάζεται ο εγκληματικός χαρακτήρας του ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, ως ένας διεθνής κατασταλτικός μηχανισμός προστασίας και επιβολής των μονοπωλιακών συμφερόντων, τόσο στο εσωτερικό των κρατών-μελών της συμμαχίας, όσο και διεθνώς. Από την περίοδο του δόγματος του “Ψυχρού Πολέμου”, στρατιωτικές επεμβάσεις, όπως στην Κορέα και την Ινδοκίνα, συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με δεκάδες πολεμικές εστίες – Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, χώρες της Αφρικής, Ουκρανία… Πραγματικά μία ατελείωτη αλυσίδα, με οδυνηρές συνέπειες για τους λαούς. Την ίδια στιγμή, στην πράξη αποκαλύπτεται ότι τα λαϊκά κινήματα που συμμετέχουν στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση είναι ο βασικός και πραγματικός εχθρός των ιμπεριαλιστών. Δεν είναι τυχαίο πως, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, το ΝΑΤΟ προετοιμάζει και εξασκεί στα στρατηγεία του (ανάμεσα σε αυτά και το στρατηγείο στη Νέα Σάντα στο Κιλκίς) στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις με κύριο αντικείμενο την αντιμετώπιση λαϊκών κινητοποιήσεων.
• Γίνεται αναφορά στην εξέλιξη της στρατηγικής του ΝΑΤΟ, μέσα από τις Συνόδους Κορυφής του. Στην ουσία, η πορεία μετεξέλιξης του ΝΑΤΟ σημαδεύεται από τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής, ξεκινώντας από τη Σύνοδο της Ουάσιγκτον τον Απρίλη του 1999, όπου αποφασίστηκε το νέο του δόγμα, μέχρι τη Σύνοδο της Λισαβόνας το Νοέμβρη του 2010, όπου επικυρώθηκε το “νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ” για τη δεκαετία 2010 – 2020 και πάρθηκαν μέτρα για να λειτουργήσει ως “πολιτικοστρατιωτικός οργανισμός” στον 21ο αιώνα. Ιδιαίτερα στεκόμαστε στη Σύνοδο Κορυφής στη Βαρσοβία το 2016 και στις επικίνδυνες αποφάσεις της, την υλοποίηση των οποίων ήρθαν να “ελέγξουν” και να επικαιροποιήσουν οι επόμενες δυο Σύνοδοι Κορυφής στις Βρυξέλλες το 2017 και το 2018. Η Σύνοδος της Βαρσοβίας, που τις συνέπειες των αποφάσεών της τις βλέπουμε να βρίσκονται σε εξέλιξη σήμερα και στην οποία έγινε λόγος ακόμη και για χρήση πυρηνικών όπλων από πλευράς του ΝΑΤΟ, κάτι που αποκτά ιδιαίτερη σημασία μετά και την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά, έθεσε σε πρώτο πλάνο την ολοένα και αυξανόμενη αντιπαράθεση με τη Ρωσία για την επιχειρούμενη διείσδυση του ΝΑΤΟ στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμοί στην Ανατολική Ευρώπη, στον Καύκασο, στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, στη Νότια Σινική Θάλασσα, παντού, στο πλαίσιο του “αγώνα δρόμου” για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του πλούτου που παράγουν οι λαοί.
• Φυσικά και από το κάδρο δεν θα μπορούσε να λείπει η φετινή Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες, τον Ιούλη του 2018 και τούτο γιατί οι πολεμικές προετοιμασίες, οι απειλές χρήσης βίας, οι επεμβάσεις και οι συνέπειές τους γίνονται ολοένα και πιο έντονες και στην ίδια την Ευρώπη – στην Ουκρανία, στα Βαλκάνια, στον Περσικό Κόλπο, από το Μάλι έως το Κέρας της Αφρικής, σ’ όλη την περιοχή της Μεσογείου, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου μαγνητίζουν το ενδιαφέρον των μεγάλων, πολυεθνικών μονοπωλίων. Στην αντιπαράθεση συμμετέχουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, χωρίς να λείπουν οι μεταξύ τους αντιθέσεις, η Ρωσία και η Κίνα, που επίσης διεκδικούν μερίδιο από το φυσικό πλούτο της περιοχής, τους ενεργειακούς αγωγούς, τους διαύλους μεταφοράς εμπορευμάτων.
• Επιπλέον, η ακόμη στενότερη συνεργασία του ΝΑΤΟ με την ΕΕ ήταν ένα από τα κύρια ζητήματα της Συνόδου Κορυφής. Βασικοί άξονες στην κοινή τους δράση είναι η συνεργασία των ευρωατλαντικών στρατηγείων και η παραπέρα βελτίωση στους χρόνους μετακίνησης και αποστολής στρατιωτικών δυνάμεων στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, σε περιβάλλον που οι ΗΠΑ πιέζουν τα άλλα κράτη-μέλη για μεγαλύτερες δαπάνες για τις ανάγκες της λυκοσυμμαχίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα έρχεται στη 2η θέση μετά τις ΗΠΑ, δαπανώντας το 2,4% του ΑΕΠ της, δηλαδή 4,36 δισ. ευρώ

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2018, “κουμπώνουν” με την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, την αναβάθμιση της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ), τις μάχιμες στρατιωτικές μονάδες (EU Battlegroups), τη δημιουργία του Ταμείου Ευρωπαϊκής Άμυνας, την ενίσχυση της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO), καθώς και της “Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Επεμβάσεων”.

Αυτός ο πολεμικός μηχανισμός της ΕΕ θα συντονίζεται με το μηχανισμό του ΝΑΤΟ, που προβλέπει τη δημιουργία 30 ισχυρών μονάδων πεζικού, 30 αεροπορίας και 30 ναυτικού που θα μπορούν να δρουν μέσα σε 30 μέρες (τα 4 “30άρια”), οποτεδήποτε και οπουδήποτε απαιτείται, προς όφελος των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Παρά τα βήματα αυτονόμησης της ΕΕ στο στρατιωτικό σκέλος, το ΝΑΤΟ παραμένει κύριος στρατιωτικός πυλώνας στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα, γενικότερα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Αποδεικνύεται, μέσα από τον πίνακα που παρουσιάζεται στην έκδοση, η αλληλοκάλυψη και η στρατηγική συμπόρευσή τους, αφού η πλειοψηφία των κρατών-μελών της ΕΕ είναι την ίδια στιγμή και μέλη του ΝΑΤΟ.

Για το λόγο αυτό, υπογραμμίζουμε πως η συστηματική καταδίκη του εγκληματικού ρόλου του ΝΑΤΟ ως οπλισμένο χέρι του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, επιβάλλεται να συνδυάζεται με την αποκάλυψη και καταδίκη του ρόλου της ΕΕ και της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ). Η ιμπεριαλιστική Διακρατική Ένωση και τα εργαλεία που συγκροτεί, είναι αντίπαλοι των λαών και δεν έχουν καμία υπόσταση οι θέσεις που παρουσιάζουν την ΕΕ ως φιλειρηνική δύναμη.

• Στη συνέχεια, εστιάζουμε στις βαριές ευθύνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και των αστικών κομμάτων για το βάθεμα της εμπλοκής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, αφού διαχρονικά, φαρδιά-πλατιά κάτω από όλες τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής του ΝΑΤΟ, βρίσκεται η υπογραφή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων. Καθόλου τυχαία, άλλωστε, ο ίδιος ο πρέσβης των ΗΠΑ χαρακτήρισε τη χώρα μας και την κυβέρνηση ως “γεωπολιτικό μεντεσέ” και ως “προτιμώμενο εταίρο”, εκφράζοντας και με αυτόν τον τρόπο το μέγεθος της εμπλοκής της στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Άλλωστε, η στάση κάθε πολιτικής δύναμης απέναντι στο ΝΑΤΟ, όπως και στην ΕΕ ή άλλη διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση, είναι στάση που τη χαρακτηρίζει και αναδεικνύει στην πράξη ποια θέση κρατάει στη διαχωριστική γραμμή: “Με το λαό, με τους λαούς ή με τα μονοπώλια”, που είναι η καρδιά του ιμπεριαλισμού.
• Λαμβάνοντας υπόψη τις θερμές εστίες πολέμου που καίνε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου, φέρνοντας στην ημερήσια διάταξη το ενδεχόμενο περισσοτέρων τοπικών, περιφερειακών, ακόμη και ενός γενικευμένου πολέμου, κάτι που προβάλει και από την τεράστια συγκέντρωση δύναμης πυρός σε μια σειρά από “εύφλεκτες” περιοχές του πλανήτη, ιδιαίτερα όμως στην περιοχή μας, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα δυναμώματος της πάλης του λαού μας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στις αιτίες του.
• Τέλος, δίνεται έμφαση στο καθήκον ενίσχυσης της δράσης της ΕΕΔΥΕ και των τοπικών Επιτροπών, καθώς ο ίδιος ο χαρακτήρας των εξελίξεων, αντικειμενικά φέρνει το αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, μπροστά σε νέα, σύνθετα καθήκοντα, με στόχο τη διαφώτιση και την οργάνωση της πάλης του λαού μας. Η χρησιμότητα ενός ισχυρού αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, η αξία ισχυρών Επιτροπών Ειρήνης, ιδιαίτερα στις περιοχές όπου υπάρχουν βάσεις – στρατηγεία – υποδομές, αλλά και συνολικότερα στη χώρα, είναι αναγκαία και αυτό έχει αποδειχθεί πολλές φορές, στα πάνω από 63 χρόνια ζωής και δράσης της ΕΕΔΥΕ.

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, χρειάζεται μέσα από την καθημερινή δράση της ΕΕΔΥΕ και των τοπικών Επιτροπών, στο πλευρό του λαϊκού κινήματος, να γίνει κτήμα του λαού μας πως σε περίπτωση ιμπεριαλιστικού πολέμου, ο λαός πρέπει να καταδικάσει αποφασιστικά κάθε συμμετοχή της Ελλάδας σε πολεμική επιχείρηση στο εξωτερικό και να προστατέψει τα σύνορα, την κυριαρχία της χώρας, υπερασπιζόμενος τα δικά του συμφέροντα ενάντια στην πλουτοκρατία, την κυβέρνησή της και την πολιτική που οδηγεί τον ίδιο και τα παιδιά του στο πολεμικό σφαγείο.

Ο λαός μας δεν θα πρέπει να στοιχηθεί κάτω από τον έναν ή τον άλλον ιμπεριαλιστή, γιατί πολύ απλά καλοί και κακοί ιμπεριαλιστές δεν υπάρχουν. Οι ανάγκες των λαών της περιοχής, η αμοιβαία επωφελής συνεργασία των χωρών, συνδέονται με την πάλη για την αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, όπως και κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση.

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Φίλες και φίλοι,

Έχοντας συναίσθηση της γενικότερης κατάστασης, αλλά και των ευθυνών μας, από τη σημερινή παρουσίαση της έκδοσης, απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα στις Επιτροπές Ειρήνης σε όλη τη χώρα, στους αγωνιστές του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, στον κόσμο με τον οποίο συναντηθήκαμε το προηγούμενο διάστημα στις πολύμορφες δράσεις και πρωτοβουλίες της ΕΕΔΥΕ, να δυναμώσουμε τη δράση μας, να αξιοποιήσουμε και να διαδώσουμε με κάθε τρόπο αυτή την έκδοση.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σημερινή εκδήλωση δεν θέλουμε να κλείσει κάτι. Απεναντίας, θέλουμε να ανοίξει μια πλατιά συζήτηση με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους στρατευμένους, συνολικά το λαό, γύρω απ’ όλες αυτές τις εξελίξεις που παρουσιάζονται στη συγκεκριμένη έκδοση. Κύρια επιθυμούμε να συμβάλουμε ώστε η αγανάκτηση, ο δικαιολογημένος φόβος, να μετατραπούν σε οργανωμένη, καθημερινή πάλη.

Να δυναμώσουμε την πάλη μας απαιτώντας:

• Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.
• Καμιά αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν.
• Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ευρωατλαντικές βάσεις και στρατηγεία στην Ελλάδα.
• Να επιστρέψουν όλες οι στρατιωτικές αποστολές από τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο εξωτερικό.
• Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Πιστεύουμε στη δύναμη που έχουν οι λαοί στα χέρια τους, να βάλουν τέλος μια και καλή σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα. Οι λαοί ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι μόνοι τους όταν αντιδρούν, όταν βγαίνουν στο προσκήνιο. Έχουν στα χέρια τους ένα ισχυρό όπλο, που είναι η αλληλεγγύη μεταξύ τους. Μόνο η οργανωμένη πάλη των λαών, για να γίνουν αυτοί και μόνο αυτοί αφέντες στον τόπο τους, ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν, μπορεί να βάλει τη σφραγίδα της στην ιστορία και να εγγυηθεί έναν κόσμο με πραγματική ειρήνη και ευημερία, χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά».

Η ομιλία του Νίκου Παπαναστάση

«Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,

Φίλες και Φίλοι,

Ήδη, ακούσαμε απ’ την συναγωνίστρια γγ της ΕΕΔΥΕ Ελπίδα Παντελάκη, το σκοπό ίδρυσης και επέκτασης του ΝΑΤΟ, την περιγραφή της πορείας του μέχρι σήμερα, την εξέλιξη της στρατηγικής του, όπως αυτή επικαιροποιούνταν ανάλογα με ιστορικές και γεωπολιτικές αλλαγές, μαζί με το πολιτικό πλαίσιο δράσης του και τέλος, τη δραματική εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς του.

Στη σχεδόν εβδομηντάχρονη πορεία του ΝΑΤΟ, υπάρχουν δυο στοιχεία που δεν έχουν αλλάξει στο ελάχιστο. Το ένα σχετίζεται με τον πραγματικό σκοπό της δημιουργίας και της μέχρι σήμερα ύπαρξής του, όπου τότε, αλλά και σήμερα, το ΝΑΤΟ ήταν και παραμένει ένας πυλώνας βίαιης επίθεσης του κεφαλαίου, με σκοπό να θωρακίσει τα κέρδη του, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, ή και απειλές για επεμβάσεις. Το δεύτερο, αφορά τη δημιουργία, τη σύνθεση, τη συντήρηση, αλλά και τη διαρκή ανάπτυξη της στρατιωτικής ισχύος αυτού του οργανισμού, που είναι αναγκαία με τη χρήση της να πετύχει όσα προαναφέρθηκαν.

Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά το ΝΑΤΟ, η μόνη στρατιωτική υποδομή που διαθέτει, πέρα των επιτελείων του, είναι ο στόλος αεροσκαφών επιτήρησης, τα γνωστά AWACS (Airborne Warning and Control), καθώς και τα κατασκοπευτικά αεροσκάφη χωρίς πιλότο (drone), με δυνατότητα υψηλής ανάλυσης κατασκόπευση εδάφους μέχρι έκταση 100.000 τ.χλμ. την ημέρα (η έκταση της Ελλάδας είναι 132.000 τ.χλμ.).

Σύμφωνα με στοιχεία που το ίδιο το ΝΑΤΟ δημοσιοποιεί σε κείμενά του, κάθε φορά που η λυκοσυμμαχία πρόκειται να αναλάβει την εκτέλεση μιας αποστολής, η κάθε χώρα μέλος δεσμεύει στρατεύματα και εξοπλισμό, τα οποία θέτει υπό την ενιαία διοίκηση του ΝΑΤΟ.

Η φαινομενικά αθώα ΝΑΤΟική διατύπωση “..η κάθε χώρα-μέλος δεσμεύει στρατεύματα και εξοπλισμό …”, είναι καθαρά παραπλανητική σχετικά μ’ αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, όταν τους ζητηθεί, θα διαθέσουν το σύνολο των στρατιωτικών και ευρύτερα κρατικών και όχι μόνο υποδομών. Για να γίνει κατανοητό αυτό, θα αναφέρω το παράδειγμα της μεγαλύτερης μετά το τέλος του αποκαλούμενου “ψυχρού πολέμου” άσκησης “Trident Juncture18”, που έγινε πρόσφατα στις 25 Οκτώβρη – 7 Νοέμβρη στη Νορβηγία.

Σ’ αυτή την άσκηση, ένας πολιτικοστρατιωτικός μηχανισμός σαν το ΝΑΤΟ, που διαθέτει μόνο επιτελεία, αλλά όχι στρατεύματα, υλοποίησε μια πρόβα πολέμου αυτού του τεράστιου μεγέθους, που σίγουρα αυτό δεν δείχνει και τις πραγματικές του δυνατότητες, με συμμετοχή 31 χωρών (29 χώρες του ΝΑΤΟ και η Φινλανδία και η Σουηδία), που διέθεσαν: 65 πολεμικά πλοία, 250 πολεμικά αεροσκάφη, 10.000 αρμάτων μάχης και διαφόρων οχημάτων και 50.000 στρατιωτών. Αυτό δείχνει το μέγεθος της σημαντικότητας της συμμετοχής του κάθε μέλους του, δηλαδή και της Ελλάδας, στη δυνατότητα εκτέλεσης επιχειρήσεων της λυκοσυμμαχίας.

Είναι φανερό ότι η επιχειρησιακή εξάρτηση του ΝΑΤΟ απ’ τις χώρες-μέλη του, είναι σχεδόν απόλυτη. Επίσης, γίνεται φανερό ότι για τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, ακόμη και σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας, είναι αναγκαίο να εξαλειφθεί με κάθε μέσο, ακόμη και βίαια, οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει αρνητικά αυτή τη διάθεση των στρατιωτικών δυνάμεων των χωρών-μελών στις αποστολές του.

Προκειμένου αυτό να επιτευχθεί, για τα ΝΑΤΟικά επιτελεία υπάρχουν δυο βασικοί άξονες ενεργειών. Ο ένας αφορά την εκφραζόμενη συλλογική θέση της αποκαλούμενης “κοινής γνώμης” και ο άλλος τη διαθεσιμότητα του προσωπικού και των υποδομών των Ενόπλων Δυνάμεων. Με δυο λόγια, οι ΝΑΤΟικοί “καίγονται” για τη στάση του λαού απέναντί τους, αλλά και το επίπεδο του περιεχομένου της έννοιας “Ένοπλες Δυνάμεις”, δηλαδή το προσωπικό, τις υποδομές και τους εξοπλισμούς. Εδώ πρέπει να επισημανθεί το ενδιαφέρον τους και για τη στάση του στρατιωτικού προσωπικού απέναντι στις αποστολές του. Για τη στάση των αστικών κυβερνήσεων, νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε λέξη. Είναι δεδομένη και ενδοτικά θετική.

Μετά απ’ αυτά, για τη διαμόρφωση μιας θετικά διακείμενης απέναντι στο ΝΑΤΟ κοινής γνώμης, η λυκοσυμμαχία σε συνέργεια με τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της, δαπανά εκατομμύρια δολάρια, όπως: Σε αστικά ΜΜΕ, σε χρηματοδοτήσεις δράσεων στην εκπαίδευση κάθε βαθμίδας, ακόμη προωθώντας αυτές και μέσα απ’ την τοπική διοίκηση, σε χρηματοδότηση πολιτιστικών ή αθλητικών εκδηλώσεων, ακόμη και με τη χρησιμοποίηση των πρεσβειών τους, σε ύπουλο ρόλο προπαγανδιστή των σκοπών τους.

Για παράδειγμα, είναι γνωστός και απροκάλυπτος ο ρόλος της αμερικάνικης πρεσβείας στη χώρα μας, ειδικά επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε πανεπιστήμια όπως στο ΠΑΠΕΙ, στη Σχολή Ικάρων, σε δημάρχους, σε δεσποτάδες, σε διοικήσεις Εμπορικών Συλλόγων, κλπ. Και αν αυτά δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, υπάρχουν οι “χρυσές εφεδρείες” που φτάνουν μέχρι και τη χρήση της βίας των όπλων.

Απέναντι στο αγωνιζόμενο λαϊκό κίνημα, δεν θα διστάσουν (και το έχουν θεσμοθετήσει αυτό) να βάλουν τις κάνες των όπλων. Στις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της Λισαβόνας το Νοέμβρη του 2010, όπου προβλέφθηκε η αντιμετώπιση τρομοκρατικών δράσεων απ’ τις ΕΔ στο εσωτερικό των χωρών-μελών, αυτό ακριβώς εννοεί και συνάμα προσπαθεί να συσκοτίσει. Η ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, φυσικά, τότε την προσυπέγραψε και μέχρι σήμερα έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα των μονάδων, με την εκπαίδευση του προσωπικού και σ’ αυτό το αντικείμενο (71 Ταξιαρχία, κ.ά.).

Όσον αφορά στην προσαρμογή των ΕΔ στα ΝΑΤΟικά επιχειρησιακά σχέδια, οι προσπάθειες που καταβάλει το ΝΑΤΟικό διευθυντήριο και οι κυβερνήσεις που στηρίζουν τις αποφάσεις του, ακολουθεί μια πιο περίπλοκη μεθοδολογία. Οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί του κάθε κράτους-μέλους, το στρατιωτικό δόγμα, δηλαδή τα σχέδια δράσης των ΕΔ και η σχετική εκπαίδευση -αυτό γίνεται κατανοητό μετά την ανάλυση που προηγήθηκε-, σε σημαντικό βαθμό αποφασίζονται και σχεδιάζονται στις Βρυξέλλες. Το ΝΑΤΟ απαιτεί αυτά που χρειάζεται για τις επεμβάσεις του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ποσοστό 2% του ΑΕΠ να κατευθύνεται σε στρατιωτικές δαπάνες και απ’ αυτό, το 20% να διατίθεται για αγορά νέων όπλων.

Η εκπαίδευση του στρατιωτικού προσωπικού, σχεδιάζεται απ’ τα επιτελεία του και υλοποιείται, όπως και όπου το ΝΑΤΟ κρίνει ότι εξυπηρετούνται οι σχεδιασμοί του. Για παράδειγμα, εκπαίδευση είναι η συμμετοχή των ελληνικών πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών στην Α. Μεσόγειο, στη Μαύρη Θάλασσα, στη Νορβηγία, στα σύνορα ΕΕ και Ρωσίας ή όπου αλλού διαταχθούν. Εκπαίδευση είναι ο επιχειρησιακός συγχρωτισμός ελληνικών και αμερικανικών ειδικών δυνάμεων. Μόνο που είναι εκπαίδευση για συμμετοχή στους πολέμους που ετοιμάζουν, με τα όπλα που χρειάζονται και με πληρωμή του κόστους όλων αυτών απ’ τους λαούς των χωρών-μελών του. Επιπλέον, το στρατιωτικό προσωπικό εξοικειώνεται σε αποστολές απόλυτα άσχετες με τη διαφύλαξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της κάθε χώρας και την προστασία των συνόρων της, εξοικειώνεται στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αμβλύνεται στη συνείδησή του το λαϊκό αισθητήριο για δικαιοσύνη, σεβασμό στους άλλους λαούς, αγάπη για την ειρήνη.

Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,

Φίλες και Φίλοι,

Στο πλέγμα των παραμέτρων που στηρίζουν τις επιδιώξεις των αμερικανοΝΑΤΟικών σε βάρος των λαών της περιοχής και όχι μόνο, βαθιά και ένοχα είναι συνδεδεμένες όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αυτό συμβαίνει απ’ την ημέρα που πειθαρχώντας στις αμερικανικές εντολές έβαλαν την πατρίδα μας στο ΝΑΤΟ, μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα σήμερα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Σ’ αυτή την επιστημονικά σχεδιασμένη και καλοπληρωμένη προσπάθεια παραπλάνησης του λαού μας, σχετικά με το τι είναι το ΝΑΤΟ, ποιοι είναι οι σχεδιασμοί του, αυτές οι κυβερνήσεις είναι εγκληματικά συνένοχες.

Σήμερα, η ευθύνη του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που συμπορεύεται με το ευρύτερο λαϊκό κίνημα, είναι βαριά και γίνεται βαρύτερη, γιατί το “μπόλιασμα” των λαϊκών συνειδήσεων με την αντι-ΝΑΤΟική, αντιιμπεριαλιστική θέση μας είναι πραγματικό, είναι εφικτό.

Ο ανείπωτος φόβος των ιμπεριαλιστών, είναι η ώρα που το αντιιμπεριαλιστικό, το λαϊκό κίνημα θα έχει τη δύναμη να επιβάλει το “Έξω τώρα απ’ το ΝΑΤΟ”, “Έξω από κάθε ιμπεριαλιστικό σχηματισμό”, “Καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στους εγκληματικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς”. Καλή δύναμη σε όλους μας. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στοιχειώνουμε την κάθε τους στιγμή.

Σας ευχαριστώ».

Ομιλία του Θανάση Παφίλη

Εκ μέρους του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), ο Θανάσης Παφίλης, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η μπροσούρα της ΕΕΔΥΕ αποτελεί μια ιδιαίτερη συμβολή για την ενημέρωση του παγκόσμιου αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος για τη διάδοση των θέσεών του, επισημαίνοντας πως η πάλη κατά του ΝΑΤΟ αποτελεί σήμερα θέμα πρώτης γραμμής για το ΠΣΕ, «γιατί σήμερα δεν μιλάμε για βορειοατλαντικό σύμφωνο, αλλά για παγκόσμιο ΝΑΤΟ», σημειώνοντας ότι αυτό καθορίζεται όχι μόνο από τις πόσες χώρες-μέλη έχει, αλλά από τη στρατηγική του, από τις αποφάσεις που έχει πάρει.

Σημειώνοντας εξάλλου πως υπάρχει καταγγελία της Εκτελεστικής Επιτροπής και των Κινημάτων Ειρήνης για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης που παραχωρεί νέες βάσεις και δείχνοντας ένα σχετικό χάρτη, σχολίασε σχετικά με την περιβόητη πολιτική της κυβέρνησης περί «στρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας και χώρας ειρήνης και ασφάλειας: «Δεν χρειάζονται πολλά, ιδού. 130.000 τ. χιλιόμετρα και έχει 15 βάσεις μεγάλες, μεγαλύτερες και μέγιστες. Τι χώρα είναι αυτή;

Είναι χώρα ειρήνης και ασφάλειας ή πολεμικό ορμητήριο; Επίσης, οι ασκήσεις που γίνονται δεν έχουν ξαναγίνει ούτε επί “ψυχρού πολέμου”. Μέσος όρος, μία τη βδομάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Ποιος είναι ο αντίπαλος για την προστασία των συνόρων; Φτάσαμε μέχρι τη Νορβηγία και δεν το ξέρουμε; Αυτές είναι ασκήσεις επιθετικές. Έχουν σχέσεις με το σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, των αμερικανών, των ιμπεριαλιστών με το σχεδιασμό για νέα επέμβαση στην περιοχή».