Άρθρο του Γιώργου Γκαντίδη, απόστρατου του πολεμικού ναυτικού και μέλους της Κίνησης για την Εθνική Άμυνα, όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα alt.gr
Οι Ηνωμένες Πολιτείες στα πλαίσια της τρομοκράτησης εχθρών και φίλων, έχουν ήδη ρίξει δύο πυρηνικές βόμβες, φονεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες άμαχους, ανοίγοντας έτσι και την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών παγκοσμίως.
Δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν βόμβες Ναπάλμ και φωσφόρου στα πεδία των μαχών και όχι μόνο.
Έχουν ήδη χρησιμοποιήσει πυρομαχικά απεμπλουτισμένου (ωστόσο ιδιαίτερα τοξικού) ουρανίου στους πολέμους του Ιράκ, Αφγανιστάν, στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και ποιος ξέρει και πού αλλού.
Πέρα όμως από τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα, διαθέτουν και χιλιάδες μικρότερης ισχύος τακτικών πυρηνικών, τα λεγόμενα «χρησιμοποιήσιμα πυρηνικά όπλα» μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, που έχουν τη δυνατότητα διάτρησης του εδάφους για να εκραγούν δεκάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, καταστρέφοντας υπόγεια καταφύγια και αποθήκες.
Στις αρχές του 2020 οι ΗΠΑ έκαναν ένα βήμα παραπέρα, ανακοινώνοντας την ανάπτυξη για πρώτη φορά, πυρηνικού όπλου χαμηλής ισχύος σε βαλλιστικούς πυραύλους υποβρυχίων.
Την αρχή έκανε το υποβρύχιο USS Tennessee (SSBN-734), που απέπλευσε από τη βάση Kings Bay της Georgia για επιχειρησιακή περιπολία έχοντας οπλίσει, δύο από τους είκοσι βαλλιστικούς πυραύλους (Trident II D5) που διαθέτει, με κεφαλές W76-2, με εκτιμώμενη ισχύ 5 κιλοτόνων έκαστη. Οι υπόλοιποι 18 πύραυλοι, φέρουν εδώ και χρόνια, είτε κεφαλές W76-1 των 90-κιλοτόνων, είτε W88 των 455-κιλοτόνων!
Λαμβάνοντας υπόψη την εκρηκτική απόδοση του «1 κιλοτόνου» που ισοδυναμεί με 1.000 τόνους ΤΝΤ και υπολογίζοντας ότι η ατομική βόμβα της Χιροσίμα ήταν «μόλις» 15 κιλοτόνων, καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει όταν μιλάμε για κεφαλές των 90 κιλοτόνων, ή των 455 κιλοτόνων και τι καταστροφές και απώλειες σε ανθρώπινες ζωές μπορούν να προκαλέσουν.
Τι είναι όμως αυτό που δημιουργεί την ανάγκη, ένα στρατηγικό όπλο όπως είναι τα πυρηνικά υποβρύχια, να φέρουν ανάμεσα στα όπλα μαζικής καταστροφής και πυρηνικά που χαρακτηρίζονται τακτικά, με ισχύ 3 φορές μικρότερη απ αυτή της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα;
Το επιχείρημα που επικαλούνται οι αμερικανοί αξιωματούχοι, υποστηρικτές του πυρηνικού προγράμματος W76-2, είναι η απάντηση-αποτροπή σε μια επίθεση της Ρωσίας με τακτικά πυρηνικά όπλα, στα πλαίσια του δόγματος «κλιμάκωση, για αποκλιμάκωση» ειδικά στο πεδίο της Ανατολικής Ευρώπης.
Μάλιστα, η ανάπτυξή τους, σε βαλλιστικούς πυραύλους υποβρυχίων και όχι σε βομβαρδιστικά αεροσκάφη, εδράζεται στη λογική ότι τα βομβαρδιστικά μειονεκτούν διότι δυσκολότερα μπορούν να διαπεράσουν τη νέα προηγμένη αεράμυνα της Ρωσίας, ώστε να βρουν το στόχο τους.
Όμως η στρατηγική αυτή των ιμπεριαλιστών αφήνει πίσω της ερωτηματικά.
Αν «αναγκαστείς» να εκτοξεύσεις έναν πύραυλο με μειωμένο πυρηνικό φορτίο, ο αντίπαλος δεν θα έχει τρόπο να γνωρίζει την ισχύ της πυρηνικής κεφαλής, που κατευθύνεται προς αυτόν. Ειδικά, όταν προέρχεται από υποβρύχιο που στο φορτίο του συνυπάρχουν «μικρές» και «μεγάλες» πυρηνικές κεφαλές, σε ίδιους βαλλιστικούς πυραύλους, όπου φυσικά ο αντίπαλος δεν θα μπορεί να γνωρίζει ποιά από τις δύο χρησιμοποιείς, παρά μόνον όταν αυτή εκραγεί.
Αυτομάτως δημιουργείται η ανάγκη, ο αντίπαλος να υπολογίσει τα χειρότερα και να απαντήσει με ένα υψηλής ισχύος πυρηνικό όπλο.
Από μόνο του αυτό καθιστά δύσκολη, αν όχι αδύνατη τη χρήση της πυρηνικής κεφαλής W67-2, εναντίον χωρών που κατέχουν πυρηνικό οπλοστάσιο.
Συνεπώς σύμφωνα με τα παραπάνω, είναι πιθανόν η χρήση των «μίνι» πυρηνικών να αφορά περισσότερο χώρες-στόχους, που δεν κατέχουν πυρηνικό οπλοστάσιο και στερούνται τη δυνατότητα πυρηνικής απάντησης.
Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο που το αμερικάνικο ναυτικό ανέπτυξε την πυρηνική κεφαλή W76-2 σε βαλλιστικό πύραυλο υποβρυχίου, τις μέρες που ξεκίνησε η κρίση μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν, μετά από τη δολοφονία του Κασέμ Σουλεϊμανί από τους αμερικανούς και την πυραυλική απάντηση των ιρανών κατά των αμερικανικών βάσεων στο Ιράκ.
Όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν ότι η W76-2 είναι μια μικρή, τακτική πυρηνική κεφαλή (ωστόσο αρκετή για να ισοπεδώσει μια βιομηχανική περιοχή ή μια μικρή πόλη) που σχεδιάστηκε για να αποτρέψει τη Ρωσία από χρήση παρόμοιου όπλου, η ιστορία δείχνει και κάτι άλλο. Οι ιμπεριαλιστές προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους και για να τερματίσουν μια σύγκρουση με τους δικούς τους όρους, δεν θα διστάσουν να κάνουν «επίδειξη» ισχύος, χρησιμοποιώντας την και εναντίον ανυπάκουων χωρών που δεν συγκαταλέγονται στις πυρηνικές δυνάμεις.
Η ανάπτυξη των τακτικών πυρηνικών, σημαίνει ουσιαστικά για τους ιμπεριαλιστές το ξεκίνημα μιας νέα κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών. Απ την άλλη, με τα όρια μεταξύ συμβατικών και πυρηνικών όπλων να γίνονται πλέον όλο και πιο ασαφή, για τους λαούς σημαίνει νέα απειλή, ένας νέος πυρηνικός εφιάλτης.
Τα μίνι – πυρηνικά δεν είναι όπλα αποτροπής, όπως θέλουν να μας πείσουν, αλλά όπλα χρήσης που αυξάνουν το ενδεχόμενο του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος», που επίσημα πλέον συζητά και το ΝΑΤΟ στις Συνόδους του, όπως επιβεβαιώθηκε στη Βαρσοβία τον Ιούλιο του 2016.
Σήμερα που οι λαοί διανύουν μια περίοδο εξαιρετικά επικίνδυνη, η «πυρηνική διπλωματία» που αναπτύσσεται, οξύνει περαιτέρω τους ανταγωνισμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με τη Ρωσία κυρίως και την Κίνα, στα πλαίσια του ελέγχου των ενεργειακών κοιτασμάτων και των δρόμων μεταφοράς τους.
Μέσα σ΄ αυτό το γενικότερο περιβάλλον, η κυβέρνηση της ΝΔ, βαδίζοντας στα χνάρια του ΣΥΡΙΖΑ, βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας και του ελληνικού λαού στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Βλέποντας τη χώρα μας να τη μετατρέπουν σε μια απέραντη αμερικανο-νατοϊκή βάση και τον Άραξο να έχει προετοιμαστεί για αποθήκευση πυρηνικών όπλων, δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού.
Ο λαός μας, μαζί με τους υπόλοιπους λαούς, θα πρέπει να παλέψει ενάντια σε όλα τα πυρηνικά, «μικρά» ή «μεγάλα», απαιτώντας:
- Να απαγορευτούν οι πυρηνικές δοκιμές και να καταργηθούν όλα τα πυρηνικά όπλα.
- Όχι στη μεταφορά πυρηνικών στο Άραξο και σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Ελλάδας.
- Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους
- Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του
Γιώργος Γκαντίδης
Απόστρατος του Πολεμικού Ναυτικού
Μέλος της Κίνησης για την Εθνική Άμυνα