Στο σεμινάριο, το οποίο συνδιοργάνωσαν το Κουβανικό Κίνημα για την Ειρήνη και την Κυριαρχία των Λαών (MOVPAZ), το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) και το Κουβανικό Ινστιτούτο Φιλίας των Λαών (ICAP), συμμετείχαν 90 αντιπρόσωποι
Στο Γκουαντάναμο πραγματοποιήθηκε το 6ο Διεθνές Σεμινάριο κατά των Ξένων Στρατιωτικών Βάσεων
Στην κουβανική επαρχία του Γκουαντάναμο πραγματοποιήθηκε από τις 4-6 Μάη το 6ο Διεθνές Σεμινάριο κατά των Ξένων Στρατιωτικών Βάσεων.
Στο σεμινάριο, το οποίο συνδιοργάνωσαν το Κουβανικό Κίνημα για την Ειρήνη και την Κυριαρχία των Λαών (MOVPAZ), το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) και το Κουβανικό Ινστιτούτο Φιλίας των Λαών (ICAP), συμμετείχαν 90 αντιπρόσωποι Κινημάτων Ειρήνης και εκπρόσωποι Συνδέσμων Φιλίας με την Κούβα από 35 χώρες. Από την Ελλάδα συμμετείχε ο εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ Ηρακλής Τσαβδαρίδης (διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την εισήγησή του).
Οι συμμετέχοντες ανέλυσαν και παρουσίασαν το θέμα των ξένων στρατιωτικών βάσεων, που αριθμούν πάνω από χίλιες (1.000) στον κόσμο, εκ των οποίων οι 850 είναι των ΗΠΑ και περίπου 100 βάσεις ανήκουν στο ΝΑΤΟ. Ομόθυμη υπήρξε η καταδίκη για την αμερικανική βάση του Γκουαντάναμο και του ομώνυμου στρατοπέδου βασανιστηρίων των ΗΠΑ, με την υπογράμμιση ότι λαός και κυβέρνηση της Κούβας απαιτούν από το 1960 την απομάκρυνση της βάσης και επιστροφή του εδάφους.
Σημειώνεται εδώ ότι η συμφωνία μεταξύ Κούβας και ΗΠΑ που υπογράφηκε το 1903 για 99 χρόνια, αν και έληξε το 2002, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ επικαλούνται τη ρήτρα στη συμφωνία με βάση την οποία αυτή παύει να ισχύει μόνο αν και τα δύο συμβαλλόμενα μέρη συμφωνήσουν σε αυτό! Στην τελική διακήρυξη του διεθνούς σεμιναρίου αναφέρει χαρακτηριστικά: «…Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο μιας αυξανόμενης πολύπλοκης διεθνούς κατάστασης που χαρακτηρίζεται από την αύξηση της επιθετικότητας και των επεμβάσεων του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ στις προσπάθειές τους να επιβάλουν τις ηγεμονικές τους επιταγές εις βάρος της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των λαών του κόσμου. Κατά την εκτέλεση τέτοιων καταστροφικών στόχων, η επέκταση, η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός ξένων στρατιωτικών βάσεων και επιθετικών εγκαταστάσεων παρόμοιας φύσης αποτελούν θεμελιώδη συνιστώσα, καθώς αποτελούν μέσα άμεσης και έμμεσης επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών όπου βρίσκονται καθώς και μόνιμη απειλή κατά των γειτονικών χωρών. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να είναι η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό βάσεων στον κόσμο και, μαζί με τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ, διαθέτει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο και το μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτικών δυνάμεων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η διοίκηση του προέδρου Τραμπ, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων των ΗΠΑ, οξύνει τις θέσεις των πιο συντηρητικών δυνάμεων και την αντιπαράθεση στην εξωτερική πολιτική της διεθνώς, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα σημαντικών νέων συγκρούσεων σε παγκόσμια κλίμακα…
Απαιτούμε από τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιστρέψουν στην Κούβα και το λαό της την επικράτεια που κατέχει παράνομα στη ναυτική βάση του Γκουαντάναμο και ταυτόχρονα την άρση του δολοφονικού και εγκληματικού οικονομικού, εμπορικού αποκλεισμού, απορρίπτοντας κατηγορηματικά την εφαρμογή του Κεφαλαίου ΙΙΙ του νόμου Helms Burton με σκοπό να πνιγεί ο γενναίος λαός της Κούβας…
Οι συμμετέχοντες στο σεμινάριο επιβεβαίωσαν τη στήριξή τους στη διεθνή καμπάνια του ΠΣΕ εναντίον των ξένων στρατιωτικών βάσεων και δεσμεύτηκαν να πολλαπλασιάσουν τις ενέργειές τους υποστηρίζοντας την “Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά των Ξένων Στρατιωτικών Βάσεων” στις 23 Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν την πρώτη βάση τους στην Κούβα».
Στο Διεθνές Σεμινάριο συμμετείχαν και μίλησαν μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του ICAP Fernando Gonzalez(ήρωας της Κούβας και βουλευτής) και ο Gaute Lopez, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚ Κούβας. Στη διάρκεια της τελετής λήξης των εκδηλώσεων, στην κεντρική πλατεία του Γκουαντάναμο, το ΠΣΕ παρέδωσε συμβολική αναμνηστική πλακέτα στον πρόεδρο του Κουβανικού Κινήματος Ειρήνης Silvio Platero για τα 70χρονα του κινήματος, ενώ αντίστοιχο τιμητικό αναμνηστικό επιδόθηκε από την Κούβα στην πρόεδρο του ΠΣΕ Socorro Gomes για τα 70 χρόνια δράσης του ΠΣΕ.
Οι εκδηλώσεις του 6ου Διεθνούς Σεμιναρίου κατά των Ξένων Στρατιωτικών Βάσεων περιέλαβαν επίσκεψη στην κοντινότερη προς τη βάση των ΗΠΑ, κουβανική πόλη Caimanera. Από ένα παρατηρητήριο της πόλης οι συμμετέχοντες μπόρεσαν να δουν τη ναυτική και αεροπορική βάση των ΗΠΑ η οποία καταλαμβάνει έκταση 117 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πολλές εκατοντάδες μόνιμου στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού.
Πριν τη μετάβαση στο Γκουαντάναμο, οι διεθνείς προσκεκλημένοι είχαν την ευκαιρία να παραβρεθούν στις κεντρικές εκδηλώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς που οργανώθηκαν από τη Συνομοσπονδία Κουβανικών Συνδικάτων (CTC) στην Πλατεία της Επανάστασης της Αβάνας, όπου συμμετείχαν και φέτος εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαία.
Κορυφαία στιγμή των εκδηλώσεων αποτέλεσε η επίσκεψη όλων των συμμετεχόντων του σεμιναρίου στο Santiago de Cuba και στα νεκροταφεία Σάντα Ιφιγένια, όπου βρίσκεται το μνημείο του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης Fidel Castro. Σε μια σεμνή τελετή κατατέθηκαν λουλούδια στον τάφο του από το ΠΣΕ τιμώντας την μνήμη ενός ηγέτη που σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία του λαού του εμπνέοντας τους λαούς της περιοχής και του κόσμου.
Η εισήγηση του Ηρακλή Τσαβδαρίδη
Στην εισήγησή του με θέμα «70 χρόνια ΝΑΤΟ, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και βάσεις του» ο εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ Ηρακλής Τσαβδαρίδης, επισήμανε τα εξής: «Το WPC, το οποίο συμπλήρωσε πρόσφατα 70 χρόνια αγώνων στην υπηρεσία για έναν κόσμο ειρήνης και κοινωνικής δικαιοσύνης, υπήρξε πάντα σταθερό στην αντιιμπεριαλιστική του προσέγγιση, πάντα στο πλευρό των φτωχών και των καταπιεσμένων. Για εμάς οι ξένες στρατιωτικές βάσεις είναι σαφώς ένα όργανο ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, ένα όργανο παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών, αλλά πάνω απ’ όλα στρατιωτικές εγκαταστάσεις για την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τους πολέμους σε όλο τον κόσμο.
Οι ΗΠΑ μαζί με τους συμμάχους τους από την ΕΕ σήμερα επιχειρούν στρατιωτικά σε όλες τις γωνιές του κόσμου, έχοντας την ένοπλη πτέρυγά τους, το ΝΑΤΟ, ως τον ισχυρό πολεμικό βραχίονα. Η ιστορία της ανθρωπότητας των τελευταίων 70 χρόνων είναι γεμάτη επεμβάσεις, στρατιωτικά πραξικοπήματα και βίαιες αλλαγές καθεστώτων, πολέμων και κατοχής, βομβιστικών επιθέσεων και καταστροφών, θανάτου και δυστυχίας, για τις οποίες σχεδόν οι 1.000 ξένες στρατιωτικές βάσεις στον κόσμο χρησιμοποιούνται. Πρέπει να σημειωθεί ότι πάνω από το 90% αυτών των στρατιωτικών βάσεων ανήκουν στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ.
Οι στρατιωτικές βάσεις συνδέονται με τους ισχυρούς πολεμικούς ναυτικούς στόλους των ΗΠΑ, στη Μεσόγειο Θάλασσα, στον Ειρηνικό Ωκεανό, στον Ατλαντικό Ωκεανό, το Στόλο της Νότιας Αμερικής και εκατοντάδες χιλιάδες στρατεύματα παράλληλα με τις χιλιάδες πυρηνικών κεφαλών που αποτελούν μόνιμη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Το ΝΑΤΟ, που ιδρύθηκε στις 4 Απριλίου 1949 ως Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου, δεν ήταν ποτέ ένας αμυντικός οργανισμός, ήταν πάντα εκεί για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, των μονοπωλίων τους και των πολυεθνικών εταιρειών και αποτελεί ψέμα πως δημιουργήθηκε για να ανταγωνιστεί δήθεν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, δεδομένου ότι το τελευταίο ιδρύθηκε μόλις 5 χρόνια αργότερα και όπως όλοι γνωρίζουμε, διαλύθηκε το 1991…
Η διπλή απόπειρα πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα στα τέλη Γενάρη και τέλος Απρίλη, με μια μαριονέτα των ΗΠΑ ως αυτόκλητο “προσωρινό πρόεδρο”, δεν αποτελεί μόνο μια σαφή παραβίαση κάθε έννοιας του Διεθνούς Δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, μας θυμίζει επίσης τις πιο σκοτεινές εποχές αμερικανικών ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων, τις δικτατορίες και στρατιωτικές επεμβάσεις στη Λατινική Αμερική. Οι αντιδραστικές δυνάμεις της ντόπιας ολιγαρχίας προσπάθησαν να ανατρέψουν τον νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρο της Βενεζουέλας, σε στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αντιδραστικές κυβερνήσεις της “Ομάδας Λίμα”, προκειμένου να “βάλουν χέρι” στους πλούσιους ορυκτούς πόρους της χώρας.
Δεν δίστασαν μάλιστα να επιτεθούν στο ζωτικό σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, ενώ ο Αμερικανός διοικητής του “Commando Sur” δηλώνει σε αναμονή για εντολές για την έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων… Εκφράζουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας προς το λαό της Βενεζουέλας και ιδιαίτερα προς τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις και το μέλος μας COSI, στον αγώνα τους να υπερασπιστούν την κυριαρχία της χώρας, τις κατακτήσεις τους και το δικαίωμά τους να καθορίσουν μόνοι τους και χωρίς ξένη παρέμβαση το μέλλον της χώρας και του πλούτου της. Η περιοχή γύρω από τη Βενεζουέλα είναι γεμάτη στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Εκτός από την Κολομβία, όπου οι Η.Π.Α. έχουν αμερικανικά στρατεύματα, υπάρχουν οι Ολλανδικές Αντίλλες με την Αρούμπα και το Κουρασάο όπου τα μαχητικά F16 της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας βρίσκονται μόνιμα. Ο 4ος στόλος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ είναι πανταχού παρών στην υπο-ήπειρο. Ως ΠΣΕ καταγγέλλουμε αυτά τα επιθετικά σχέδια εναντίον των λαών της περιοχής».
Αναφερόμενος στις εξελίξεις στην Ελλάδα ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης τόνισε: «Επιτρέψτε μου να αναφερθώ εν συντομία στην κατάσταση στην Ελλάδα όσον αφορά την όλο και στενότερη συνεργασία της χώρας μου με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. Η επέκταση της “Αμοιβαίας Αμυντικής Συμφωνίας” μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, η οποία υπεγράφη τον Οκτώβριο του 2017 από τις δύο κυβερνήσεις, άνοιξε το δρόμο για την Ελλάδα να γίνει μια τεράστια βάση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ. Όχι μόνο αναβαθμίζει όλες τις υπάρχουσες βάσεις και τα στρατηγεία και τις εγκαταστάσεις στην Κρήτη (συμπεριλαμβανομένης της αεροπορικής βάσης, της ναυτικής βάσης, του Πεδίου Βολής) που διαδραματίζουν ειδικό ρόλο σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, αλλά δημιουργεί και νέες βάσεις στην Ελλάδα (με βάση για ελικόπτερα, νέα ναυτική βάση και βάση για drones) συζητώντας ακόμη και τη δυνατότητα μεταφοράς πυρηνικών όπλων σε μια παλιά αμερικανική βάση στον Άραξο.
Η Ελλάδα δαπανά σήμερα 2,4% του ΑΕΠ της για στρατιωτικές δαπάνες που καθοδηγούνται από το ΝΑΤΟ και συνεπώς δεν αποτελεί έκπληξη ότι την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την συγχαίρει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ. Η συνεργασία με το Ισραήλ δεν ήταν ποτέ “καλύτερη”, διεξάγονται κοινές συνεδριάσεις των Υπουργικών Συμβουλίων, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και ανταλλαγές σε όλα τα επίπεδα, ενώ η ελληνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει το ανεξάρτητο κράτος της Παλαιστίνης».
